mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 153

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Łuk od es1 w KG

KG łuk od 2. ósemki

Bez łuku w Wf (→Wa1)

Wf puste

Łuk od ges1 w Wn

TGTU

Łuk od ges w Wa2

Wa2: łuk od ges
..

Nie jest jasne, jaki łuk Chopin miał na myśli, ponieważ brak łuku w Wf (→Wa1) nie pozwala na skonfrontowanie wersji KG z innym źródłem wzorowanym na [A]. Zdaniem redakcji łuk KG może być niedokładny, toteż przyjmujemy naturalniejszą wersję Wn. Łuk Wa2, wzorowany przypuszczalnie na Wn, poprowadzono jednak od ges, co może może w pewnym stopniu wpływać na jego znaczenie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wa , Niedokładności KG

t. 153-155

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

3 akcenty w KG i Wf (→Wa)

TGTU = 3 akcenty: w każdym takcie na 3. miarę taktu w p.r.

Bez znaków w Wn
..

W Wn, zapewne w wyniku nieuwagi sztcharza, w żadnym z tych taktów nie ma akcentu w pr.r. Patrz też t. 158-159.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 153

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: 2. miara taktu, tylko górna 5-linia.            EZTU bez arpeggia

Arpeggio podane przez Mikulego

EZTU z arpeggiem bez nawiasu

Wariant podany przez Mikulego

EZnieU

Wariantowa propozycja redakcji

EZTU
..

Oba warianty zostały podane w wydaniu redagowanym przez ucznia Chopina, Karola Mikulego (Kistner, Lipsk 1879). Mikuli nie sprecyzował ich źródła, ale określenie wariantu z grupą 6 szesnastek jako „wykonanie podług Chopina”, sugeruje wspomnienia i notatki z czasów osobistych kontaktów redaktora z kompozytorem. Wiadomo również, że Mikuli miał wgląd w zaginione obecnie egzemplarze lekcyjne innych uczniów Chopina, np. Fryderyki Streicher-Müller (por. Sonatę b op. 35, cz. I, t. 120). W tekście głównym proponujemy wersję Wf (→Wn,Wa) z możliwością uwzględnienia arpeggia tercji, wskazanego przez Mikulego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji

t. 153-154

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Kropki staccato w Wf

!!!   miniat: 3. miara 153 i początek 154, tylko górna 5-linia.                       TGTU (2 kropki)

Bez znaków w Wn i Wa
..

Brak kropek staccato w Wa i Wn można przypisać albo zwykłemu przeoczeniu sztycharza, albo pominięciu wobec niezrozumienia tego subtelnego niuansu artykulacyjnego – por. zbliżoną sytuację w Koncercie f op. 21, cz. I, t. 90.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błędy Wn

t. 153

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk od 1. miary w Wf (→Wa)

!!!   miniat: 2 miary taktu, tylko górna 5-linia, bez arpeggia.                    Tu EZnieU2

Łuk od 2. miary w Wn

TGTU
..

Łuk Wf (→Wa) jest najprawdopodobniej niedokładny, toteż w tekście głównym podajemy wersję Wn, naszym zdaniem trafnie odgadującą przypuszczalny zapis Chopina. Pisane z rozmachem, zbyt obszerne łuki są częstym zjawiskiem w Chopinowskich autografach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn