mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 153

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Bez oznaczenia w AI, Af i Wa

!!!   miniat: nic.                 Tu bez kliszy 

w Wf i Wn
..

Wskazówka  została w Wf dodana w ostatniej fazie korekt. Czy podobnie było w Wn, czy też Chopin wpisał ją już w [An], trudno bez tego autografu stwierdzić.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 153

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Akcent w KG (→Wn) i Wa2

Bez znaku w Wf (→Wa1)
..

Brak akcentu w Wf (→Wa1), o ile nie jest przeoczeniem sztycharza, oznacza, że Chopin dopisał znak w KG (→Wn).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Autentyczne korekty KG

t. 153

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

W Wf1 nie ma tu znaku . Dodano go w Wf2 (→Wa,Wf3→Wf4), ma go też KG (→Wn), tak iż nie ulega wątpliwości, że jest to przeoczenie sztycharza.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 153

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W A nie ma  przed 2. ósemką (e2) i 3 kasowników na 5. ćwierćnucie taktu (H-h i h1). Wszystkie znaki dodano już w Wf (→Wn,Wa). W tekście głównym dodajemy ponadto ostrzegawcze kasowniki przed g2 i a2. Ten ostatni dodano również w Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf , Niedokładności A

t. 154-155

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

..

Między tymi taktami Wf i Wn mają podwójną kreskę taktową. W przypadku Wn jest to z pewnością adiustacja (w KG służącej temu wydaniu za podkład kreska jest pojedyncza), co pozwala przypuszczać, że i wersja Wf może być wynikiem rutynowej adiustacji. Chopin z rzadka stosował podwójne kreski taktowe i nigdy nie traktował ich jako elementu bezwzględnie związanego ze zmianą tonacji.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Adiustacje Wf