mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 125-126

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

4 łuki w KG i Wf (→Wa)

2 łuki w Wn

Wn: łuki w l.r. obejmują cały takt (2 całotaktowe łuki)
..

W Wn łuki l.r. obejmują całe takty. Może to wynikać z nietrafionej interpretacji niezbyt czytelnego zapisu KG (przerwy w dopływie atramentu). 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 125

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk A, najprawdopodobniejsze odczytanie

!!!   miniat: od ósemki z kropką do ćwierćnuty z kropką, tylko górna 5-linia.                  TGTU

Łuki A (możliwe odczytanie→Wn→Wf→Wa)

całotaktowy 125 i od 1 w 126
..

Łuki A można było odczytać tak jak Wn (→Wf→Wa), gdyż łuk w t. 126 (na nowej stronie) rozpoczyna się nad 1. nutą taktu. Jednak kształt tego łuku nie wyklucza kontynuacji, a łuk w t. 125 jest bardzo wyraźnie przeciągnięty poza kreskę taktową, co czyni intencję nieprzerwanego łuku znacznie bardziej prawdopodobną.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A

t. 125-126

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

2 akcenty długie w A (→Wn1→Wf)

!!!   miniat: nic.               TGTU

Krótki i długi akcent w Wa

2 krótkie akcenty w Wn2
..

Akcenty są w A niewątpliwie długie i tak je odtworzono w Wn1 (→Wf). Sztycharz Wa, który jak się wydaje uważał długie akcenty za znaki diminuendo, skrócił pierwszy z nich, zapewne  w przekonaniu, że jest to właśnie akcent. W Wn2 podobnej operacji dokonano na obu znakach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 125-129

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez łuków l.r. w A

Łuk w t. 125-126 w Wn1 (→Wf)

2 łuki w t. 125-128 w Wa

Łuk w t. 125-129 w Wn2
..

Zdaniem redakcji, łuk l.r. w t. 125-126, pojawiający się w Wn1 (→Wf→Wa), mógł być dodany przez Chopina. Wskazują na to poprawki łuków pr.r. – jeśli to Chopin zlecił połączenie łuków pr.r. na przejściu tych taktów, to mógł także dopisać łuk l.r., niejako dla podkreślenia, że jednotaktowe łuki z t. 121-124 już tu nie obowiązują. W Wa dodano ponadto łuk w t. 127-128 (na wzór łuku, jaki wydanie to ma w pr.r.). Łukowanie obu rąk uzgodniono także w Wn2. W tekście głównym zachowujemy notację A, gdyż łuki Wa i Wn2 są z pewnością dowolne, a łuk dodany w Wn1, nawet jeśli pochodzi od Chopina, należy prawdopodobnie wiązać z poprawkami błędnych łuków pr.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 125

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfS

!!!   miniat: nic.        TGTU

Bez palcowania lekcyjnego
..

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS