mUltimate Chopin

op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 56

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

Dłuższy łuk w AI, Wn i WaW

AI, Wn, WaW TGTU=łuk aż d ćwierćnuty

min. łuk dolnego głosu l.r.

Krótszy łuk w Wf (→WaC)

Wf,WaC łuk tylko do drugiej ósemki, bez ćwierćnuty

min. łuk dolny głos l.r., z ćwierćnutą
..

Zdaniem redakcji, łuk, kończący się w Wf (→WaC) przed ostatnią nutą motywu, jest nie­dokładny, najprawdopodobniej w wyniku nietraf­nej interpretacji zapisu [A]. Zakresy wprowadzo­nych w tym autografie krótkich łuków, obejmują­cych poszczególne motywy, mogły się Chopinowi wydawać oczywiste, czego skutkiem była przypuszczalnie pospieszna, niezbyt staranna notacja. Za doprowadzeniem łuku do ćwierćnuty H przemawiają łuk AI w tym miejscu i łuk Wf w podobnym motywie w t. 54.

!!NIE TŁUMACZYĆ !!  Trudno powiedzieć, czy wariant Wf (→WaC) wynika z niedokładności sztycharza, czy ze zmiany w [A]. Wersje Wn i WaW, przypadkowo pasujące do AI, wynikają prawdopodobnie z dowolnej adiustacji w Wn i pomyłki w WaW. W tekście głównym przyjmujemy łukowanie AI i Wn, jednolite w całym tym fragmencie (t. 53-64).

W t. 53-64 trzykrotnie powtarza się 4-taktowa fraza (t. 53-56, 57-60 i 61-64). Różni się w źródłach długość końcowego łuku każdej z nich – czasem łuk obejmuje ostatnią nutę dolnego głosu l.r., czasem nie. Różnice te wydają się być mieszaniną pomyłek i dowolnych adiustacji. W AI w dwóch pierwszych powtórzeniach łuk wyraźnie obejmuje ostatni dźwięk – ćwierćnutę w t. 56 i półnutę w t. 60. Trzeciego powtórzenia nie można zaliczyć do żadnej z tych kategorii, ponieważ łukowanie w tym miejscu przyjmuje jeszcze inny obraz (więcej szczegółów w uwadze w t. 53 LINK). 
W Wf (→WaC) w t. 56 i 60 łuk nie obejmuje ostatniej nuty l.r., ale w t. 64 został pociągnięty do końca taktu. Trudno powiedzieć, czy jest to efekt niedokładności sztycharza, czy też zamiar Chopina w [A].
W Wn1, opartym na Wf1, wszystkie trzy łuki widnieją w dłuższych wersjach, obejmujących ostatnie nuty fraz, co wydaje się sensowną, ujednolicającą adiustacją wydawcy niemieckiego. W Wn2 (→Wn3) pozostawiono dłuższy łuk w t. 56, ale skrócono łuki w t. 60 i 64, zapewne w wyniku nieuwagi sztycharza, choć nie jest też wykluczona kolejna adiustacja.
W WaW, opartym na Wf2, wydłużono łuk w t. 56, prawdopodobnie przypadkowo, a w t. 60 i 64 pozostawiono wersję francuską, czyli odpowiednio krótszy i dłuższy łuk.
W WaC widnieje niezmieniony obraz Wf.
W tekście głównym proponujemy ujednolicające połączenie łukowania AI i Wf – umieszczamy dłuższe wersje łuków w każdej z tych fraz, tak jak zrobiono to w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 57-60

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

Czterotaktowy łuk w AI i Wf2 (→Wa)

Dwutaktowy łuk w Wf1 (→Wn)
..

Tak jak w t. 53-56 (patrz uwaga do t. 49-56), Chopin uzupełnił i skorygował w Wf2 (→Wa) łukowanie pr.r., powracając do pierwotnej koncepcji czterotaktowego łuku. Wersję tę podajemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 58

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

Ciągły łuk w AI

EZnieU

2 łuki w Wf (→Wn1,Wa)

EZTU bez drugiego łuku

min. dolny głos lewej cały 58

3 łuki w Wn2 (→Wn3)

Wn2,3 TGTU= 3 łuki bez prawego końca

min. dolny głos l.r. cały 58
..

Tak jak w t. 53-56, podział pierwotnego łuku AI na 3 krótsze, obejmujące poszczególne motywy to element zmiany ogólnej koncepcji łukowania środkowej części Mazurka. Brak w Wf (→Wn1,Wa) łuku w t. 58 to zapewne przeoczenie, poprawione w Wn2 (→Wn3).

[NIE TŁUMACZYĆ]Wariant AI przedstawia wcześniejszą wersję łukowania, opisaną szerzej w uwadze w t. 53; Chopin dokonał zmian w tym fragmencie podczas pracy nad [A]. Brak łuku w Wf (→Wn1,→Wa) to zapewne przeoczenie, powtórzone w innych wydaniach. Łuk dodano w adiustowanym Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa

t. 60

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

Dłuższy łuk w AI

AI, TGTU=łuk do półnuty (prawy koniec

min. łuk dolnego głosu l.r.

Krótszy łuk w Wf (→Wn,Wa)

Wfa, Wn2,3 łuk tylko do drugiej ósemki, bez półnuty

min. łuk dolnego głosu l.r. + półnuta
..

Podobnie jak w t. 56, uważamy dochodzącą tylko do 2. ósemki t. 60 koniec łuku za niedokładność i w tekście głównym doprowadzamy łuk do pół­nu­ty, jak jest w AI. Zasięg łuku w Wn jest niejasny, gdyż jego końcówka jest bardzo cienka i z trudem dostrzegalna. Łuk celuje w laseczkę półnuty, bierzemy jednak pod uwagę to, co można realnie zobaczyć w nutach stojących na pulpicie fortepianu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 61-66

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

Ciągły, sześciotaktowy łuk w AI

Krótsze łuki w Wf (→Wn,Wa)
..

Inaczej niż w poprzednich 8 taktach, tutaj Chopin nie wprowadził w korekcie Wf2 żadnych zmian w łukowaniu. W tekście głównym zachowujemy zatem wersję Wf1 i pozostałych wydań.
Końcówka łuku AI jest mocno przeciągnięta – dochodzi do pauzy w połowie t. 67.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Łuki obejmujące