Zagadnienia : Niedokładności Wa

t. 20-21

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

Ciągły łuk w AI i Wf (→Wn,WaW)

Rozdzielone łuki w WaC

..

We wszystkich wydaniach t. 20 kończy linijkę, co w większości z nich spowodowało niejasność łukowania:

  • W Wf łuk w t. 20 można odczytywać jako obejmujący tylko ostatnią ósemkę lub wskazujący na kontynuację. Wyraźnie kontynuujący łuk w t. 21 pozwala rozstrzygnąć tę wątpliwość na korzyść ciągłego łuku. Interpretacja ta znajduje potwierdzenie w zapisie AI i wersję tę podajemy w tekście głównym. Niewątpliwie ciągły łuk mają też WaW i Wn2 (→Wn3).
  • W Wn1 łuk w t 20 dochodzi tylko do ostatniej ósemki, ale w t. 21 łuk na tyle wyraźnie wskazuje na kontynuację z poprzedniego taktu, że także ten zapis interpretujemy jako ciągły łuk.
  • Także w WaC łuk w t. 20 dochodzi tylko do ostatniej ósemki, niejasny jest natomiast łuk w t. 21. Przyjmujemy, że oznacza to rozdzielone łuki.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa , Niepewna kontynuacja łuku

t. 24

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

Bez znaku w AI

AI ten. EZnieU2

min. druga ósemka i półnuta z przestrzenią nad

Odwrócony krótki akcent w Wf (→Wn1,WaC)

Wf, Wn1, WaC red TGTU trans: są krótsze niż nasze

min. druga ósemka i półnuta z przestrzenią nad

Akcent w WaW i Wn2 (→Wn3)

Wn2,3, WaW akcent

min. druga ósemka i półnuta z przestrzenią nad

Odwrócony akcent długi proponowany przez redakcję

..

Autentyczność odwróconego krótkiego akcentu Wf (→WaC) budzi wątpliwości, gdyż tego typu znaki nie występują w Chopinowskich autografach. Najprawdopodobniej mamy więc do czynienia albo z odwróceniem znaku, jak to oceniono w Wn2 (→Wn3) i WaW, albo z jego skróceniem, co uważamy za bardziej prawdopodobne, ze względu na skojarzenie z motywem wznoszącej sekundy – patrz Koncert e op. 11, cz. II, t. 29, a także Preludium G op. 28 nr 3, t. 17-18.

Chopin dopisał ten znak podczas tworzenia [A]. Odwrócenie go w Wn2 (→Wn3) i WaW mogło być pomyłką lub dowolną adiustacją. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wa

t. 56

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

Dłuższy łuk w AI, Wn i WaW

AI, Wn, WaW TGTU=łuk aż d ćwierćnuty

min. łuk dolnego głosu l.r.

Krótszy łuk w Wf (→WaC)

Wf,WaC łuk tylko do drugiej ósemki, bez ćwierćnuty

min. łuk dolny głos l.r., z ćwierćnutą

..

Zdaniem redakcji, łuk, kończący się w Wf (→WaC) przed ostatnią nutą motywu, jest nie­dokładny, najprawdopodobniej w wyniku nietraf­nej interpretacji zapisu [A]. Zakresy wprowadzo­nych w tym autografie krótkich łuków, obejmują­cych poszczególne motywy, mogły się Chopinowi wydawać oczywiste, czego skutkiem była przypuszczalnie pospieszna, niezbyt staranna notacja. Za doprowadzeniem łuku do ćwierćnuty H przemawiają łuk AI w tym miejscu i łuk Wf w podobnym motywie w t. 54.

!!NIE TŁUMACZYĆ !!  Trudno powiedzieć, czy wariant Wf (→WaC) wynika z niedokładności sztycharza, czy ze zmiany w [A]. Wersje Wn i WaW, przypadkowo pasujące do AI, wynikają prawdopodobnie z dowolnej adiustacji w Wn i pomyłki w WaW. W tekście głównym przyjmujemy łukowanie AI i Wn, jednolite w całym tym fragmencie (t. 53-64).

W t. 53-64 trzykrotnie powtarza się 4-taktowa fraza (t. 53-56, 57-60 i 61-64). Różni się w źródłach długość końcowego łuku każdej z nich – czasem łuk obejmuje ostatnią nutę dolnego głosu l.r., czasem nie. Różnice te wydają się być mieszaniną pomyłek i dowolnych adiustacji. W AI w dwóch pierwszych powtórzeniach łuk wyraźnie obejmuje ostatni dźwięk – ćwierćnutę w t. 56 i półnutę w t. 60. Trzeciego powtórzenia nie można zaliczyć do żadnej z tych kategorii, ponieważ łukowanie w tym miejscu przyjmuje jeszcze inny obraz (więcej szczegółów w uwadze w t. 53 LINK). 
W Wf (→WaC) w t. 56 i 60 łuk nie obejmuje ostatniej nuty l.r., ale w t. 64 został pociągnięty do końca taktu. Trudno powiedzieć, czy jest to efekt niedokładności sztycharza, czy też zamiar Chopina w [A].
W Wn1, opartym na Wf1, wszystkie trzy łuki widnieją w dłuższych wersjach, obejmujących ostatnie nuty fraz, co wydaje się sensowną, ujednolicającą adiustacją wydawcy niemieckiego. W Wn2 (→Wn3) pozostawiono dłuższy łuk w t. 56, ale skrócono łuki w t. 60 i 64, zapewne w wyniku nieuwagi sztycharza, choć nie jest też wykluczona kolejna adiustacja.
W WaW, opartym na Wf2, wydłużono łuk w t. 56, prawdopodobnie przypadkowo, a w t. 60 i 64 pozostawiono wersję francuską, czyli odpowiednio krótszy i dłuższy łuk.
W WaC widnieje niezmieniony obraz Wf.
W tekście głównym proponujemy ujednolicające połączenie łukowania AI i Wf – umieszczamy dłuższe wersje łuków w każdej z tych fraz, tak jak zrobiono to w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 79

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

Arpeggio w AI

AI tylko arp, bez przednutki

miniat. 1. miara pr.r.

Przednutka krótka w Wf (→WaW)

Wf, WaW arpeggio i przednutka krótka

miniat. 1. miara pr.r.

Przednutka długa w Wn i WaC

Wn, WaC bez arp, przednutka długa

miniat. 1. miara pr.r.

Propozycja redakcji

red TGTU= arp i przednutka krótka

..

Biorąc pod uwagę, że w AI arpeggio występuje w każdym trzecim takcie tematycznego ośmiotaktu (t. 3, 11, 71 i 79), a w wydaniach w trzech z tych czterech miejsc, wydaje się niemal pewne, że jego brak w tym miejscu w Wf jest wynikiem przeoczenia. Z tego względu umieszczamy je wprost w tekście głównym.

Zamiana przednutki krótkiej na długą w Wn i WaC to maniera sztycharzy tych wydań – patrz dalsza uwaga w tym takcie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności Wn , Niedokładności Wa

t. 79-81

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

 w AI w t. 79 i 81

AI 2 mordenty zamiast przednutek h2 w 79 i gis2 w 81

miniat. t. 79 5. ósemka i okolice, pr.r.

2 przednutki krótkie w Wf (→WaW)

Wf,WaW TGTU=krótkie przednutki t. 79 i 81

miniat. 5. ósemka taktu 79, pr.r.

2 przednutki długie w Wn i WaC

Wn,WaC przednutki długie zamiast krótkich, t. 79 i 81

miniat t. 79 5. ósemka i okolice pr.r.

..

Chopin zmienił mordenty w t. 79 i 81 na przednutki krótkie zapewne na etapie tworzenia [A]. Nieprzekreślone  przednutki w Wn i WaC to dowolność sztycharzy, którzy nie użyli przekreślonych przednutek ani razu w całym Mazurku, a w przypadku Wn w ogóle w op. 63.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wa