|
t.
|
Utwór: op. 50 nr 2, Mazurek As-dur
..
Arpeggio przed akordem z przednutką nie zostało poprawnie odtworzone w żadnym z pierwszych wydań. Wersja Wf (→Wa) to najprawdopodobniej zniekształcony zapis A1 – oznaczający arpeggio pionowy łuk odtworzono jako konwencjonalny, co w tym wypadku nadało mu postać łuku przetrzymującego przednutkę. W Wn wężyk arpeggia obejmuje błędnie także es w l.r. We wszystkich wydaniach przednutka jest – wbrew A1 – przekreślona, co prawdopodobnie jest niedokładnością lub rutynową adiustacją. Nie ma to wszakże wpływu na wykonanie, gdyż Chopin często traktował przekreślone i nieprzekreślone drobne ósemki zamiennie. W tekście głównym podajemy niewątpliwie autentyczną pisownię A1, zaś jako wersję alternatywną proponujemy rekonstrukcję notacji [A2], przy założeniu, że w Wn1 odtworzono prawidłowo wszystkie elementy zapisu oprócz zasięgu wężyka. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wf |
|||||||||||
|
t. 1-6
|
Utwór: op. 50 nr 2, Mazurek As-dur
..
Pięć łuków pod głosem basowym to uprecyzyjnienie wprowadzone przez Chopina w [A2] lub w korekcie Wn1. Chopin dodał – przypuszczalnie w tym samym czasie – również pedalizację. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty Wn |
|||||||||||
|
t. 1
|
Utwór: op. 50 nr 2, Mazurek As-dur
..
Chopinowski skrót m.v., współcześnie nieużywany, zastępujemy określeniem w pełnym brzmieniu – mezza voce. Podobnie postąpiono już w Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa |
|||||||||||
|
t. 1-5
|
Utwór: op. 50 nr 2, Mazurek As-dur
..
W tekście głównym podajemy 5 akcentów długich, umieszczonych pomiędzy pięcioliniami, co odpowiada niebudzącej wątpliwości pisowni A1. Notacja Wn1 jest z nią zasadniczo zgodna, choć na podstawie samego Wn1 trudno rozstrzygnąć, czy mamy do czynienia z krótkimi, czy długimi akcentami – są one w każdym razie nieco dłuższe niż większość akcentów w środkowej części Mazurka. Wersja pozostałych wydań, z krótkimi akcentami nad górną pięciolinią to z pewnością efekt rutynowej adiustacji – sztycharze Wf i Wn2 odtworzyli znaki w ten sam sposób, działając niezależnie od siebie. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wn |
|||||||||||
|
t. 2-6
|
Utwór: op. 50 nr 2, Mazurek As-dur
..
Pedalizacja w t. 2, 4 i 6, dodana przez Chopina w [A2] lub korekcie Wn1, została najprawdopodobniej odtworzona niedokładnie. Trudno bowiem przypuszczać, by moment zdjęcia pedału miał być inny w t. 2, a inny w t. 4. W tekście głównym proponujemy więc uśredniony zapis, choć w praktyce pedał można w obu miejscach trzymać cały takt. Zmiana wprowadzona w Wn2 jest więc w tym wypadku uzasadniona. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wn |
