Zagadnienia : Akcenty długie

t. 1-5

Utwór: op. 50 nr 2, Mazurek As-dur

Akcenty długie w A1 i Wn1

!!!   miniat: wycinek, 2 takty, górna pięciolinia z obszarem pomiędzy pięcioliniami.               EZTU = 5 akcentów i łuk nad górną pięciolinią

Krótkie akcenty w Wf (→Wa) i Wn2

EZnieU

..

W tekście głównym podajemy 5 akcentów długich, umieszczonych pomiędzy pięcioliniami, co odpowiada niebudzącej wątpliwości pisowni A1. Notacja Wn1 jest z nią zasadniczo zgodna, choć na podstawie samego Wn1 trudno rozstrzygnąć, czy mamy do czynienia z krótkimi, czy długimi akcentami – są one w każdym razie nieco dłuższe niż większość akcentów w środkowej części Mazurka. Wersja pozostałych wydań, z krótkimi akcentami nad górną pięciolinią to z pewnością efekt rutynowej adiustacji – sztycharze Wf i Wn2 odtworzyli znaki w ten sam sposób, działając niezależnie od siebie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wn

t. 29

Utwór: op. 50 nr 2, Mazurek As-dur

2 akcenty długie w A1

!!!   miniat: wycinek, 2 i 3 miara, obie pięciolinie.             TGTU

2 krótkie akcenty w Wf (→Wa) i Wn2

zamiast długich

Różne akcenty w Wn1

pr.r. krótki, l.r. długi

..

Oba akcenty w A1 są niewątpliwie długie, czego nie odtworzono w Wf (→Wa). W Wn1 tylko znak w l.r. można uznać za długi akcent, jednak zdaniem redakcji skrócenie akcentu w pr.r. to niemal na pewno niedokładność notacji, nawet jeśli miała ona jakieś uzasadnienie w zapisie [A2]. W Wn2 ujednolicono akcenty, za niedokładny uznając dłuższy znak w l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 36-37

Utwór: op. 50 nr 2, Mazurek As-dur

2 akcenty długie w A1

!!!   miniat: wycinek, półnuta 36 + cały 37, tylko górna 5-linia.                     TGTU

Bez znaków w Wn

Krótki i długi akcent w Wf

Krótki akcent w t. 36 w Wa

..

W tekście głównym uwzględniamy akcenty długie wpisane w A1. Analiza skreśleń i poprawek w tym autografie sugeruje, że Chopin dopisał akcenty, robiąc ostatnie poprawki w gotowym rękopisie, prawdopodobnie już po napisaniu [A2]. Intencję kompozytora potwierdza także prawdopodobna Chopinowska korekta Wf w t. 37 – na dodanie akcentu ostatniej fazie korekt wskazuje brak znaku w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Akcenty długie , Poprawki A , Niedokładności Wa , Skreślenia A , Autentyczne korekty Wf

t. 60-64

Utwór: op. 50 nr 2, Mazurek As-dur

Różne akcenty w A1, odczyt dosłowny

!!!   miniat: j.w.                     Tu długie 60-61 i 64, krótki 62

Krótkie akcenty w Wf (→Wa) i Wn

..

W t. 60-62 i 64 w tekście głównym podajemy występujące w wydaniach krótkie akcenty, gdyż jednorodny kontekst rytmiczny i artykulacyjny skłania do takiej interpretacji także w przypadku dłuższych znaków, zapisanych w A1 w t. 60, 61 i 64. Patrz też t. 63, 65-66 i 67.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 65-66

Utwór: op. 50 nr 2, Mazurek As-dur

Krótki i długi akcent w A1, odczyt dosłowny

!!!   miniat: wycinek od 2. miary 65 do końca 66, tylko górna 5-linia                      EZnieU1 = 65 krótki, 82 długi.

2 krótkie akcenty w Wf (→Wa)

EZnieU

Bez akcentów w Wn

..

Akcenty na 3. mierze tych taktów zostały w korekcie Wn prawdopodobnie usunięte i zastąpione przez Chopina oznaczeniami cresc. i  (wskazują na to ślady usuwania analogicznych znaków w t. 81-82). Nie uwzględniamy ich zatem w tekście głównym.
Kwestia długości akcentów – patrz t. 60-64.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty Wn , Niedokładności A