Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 1-5

Utwór: op. 50 nr 2, Mazurek As-dur

Akcenty długie w A1 i Wn1

!!!   miniat: wycinek, 2 takty, górna pięciolinia z obszarem pomiędzy pięcioliniami.               EZTU = 5 akcentów i łuk nad górną pięciolinią

Krótkie akcenty w Wf (→Wa) i Wn2

EZnieU

..

W tekście głównym podajemy 5 akcentów długich, umieszczonych pomiędzy pięcioliniami, co odpowiada niebudzącej wątpliwości pisowni A1. Notacja Wn1 jest z nią zasadniczo zgodna, choć na podstawie samego Wn1 trudno rozstrzygnąć, czy mamy do czynienia z krótkimi, czy długimi akcentami – są one w każdym razie nieco dłuższe niż większość akcentów w środkowej części Mazurka. Wersja pozostałych wydań, z krótkimi akcentami nad górną pięciolinią to z pewnością efekt rutynowej adiustacji – sztycharze Wf i Wn2 odtworzyli znaki w ten sam sposób, działając niezależnie od siebie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wn

t. 2-6

Utwór: op. 50 nr 2, Mazurek As-dur

Bez pedalizacji w A1 (→WfWa)

!!!   miniat: Corel, t. 2-4, tylko dolna 5-linia (na górze tak, żeby się cała przednutka zmieściła, zrobione z grubsza)               Tu bez kliszy 

Pedalizacja w Wn1

EZnieU gwiazdki w t. 2 i 4, reszta EZTU

Pedalizacja w Wn2

EZTU prócz gwiazdki w t. 2, która EZnieU

Pedalizacja propono- wana przez redakcję

EZTU

..

Pedalizacja w t. 2, 4 i 6, dodana przez Chopina w [A2] lub korekcie Wn1, została najprawdopodobniej odtworzona niedokładnie. Trudno bowiem przypuszczać, by moment zdjęcia pedału miał być inny w t. 2, a inny w t. 4. W tekście głównym proponujemy więc uśredniony zapis, choć w praktyce pedał można w obu miejscach trzymać cały takt. Zmiana wprowadzona w Wn2 jest więc w tym wypadku uzasadniona.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 20-25

Utwór: op. 50 nr 2, Mazurek As-dur

..

W t. 20 i 25 Wn ma na 1. mierze taktu pauzy dla górnego głosu. Formalnie potrzebne, w zapisie muzyki fortepianowej często nie niosą jednak żadnej użytecznej informacji i były pomijane przez Chopina. Jest więc bardzo prawdopodobne, że w Wn są one dodatkiem adiustacji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 29

Utwór: op. 50 nr 2, Mazurek As-dur

2 akcenty długie w A1

!!!   miniat: wycinek, 2 i 3 miara, obie pięciolinie.             TGTU

2 krótkie akcenty w Wf (→Wa) i Wn2

zamiast długich

Różne akcenty w Wn1

pr.r. krótki, l.r. długi

..

Oba akcenty w A1 są niewątpliwie długie, czego nie odtworzono w Wf (→Wa). W Wn1 tylko znak w l.r. można uznać za długi akcent, jednak zdaniem redakcji skrócenie akcentu w pr.r. to niemal na pewno niedokładność notacji, nawet jeśli miała ona jakieś uzasadnienie w zapisie [A2]. W Wn2 ujednolicono akcenty, za niedokładny uznając dłuższy znak w l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 61-62

Utwór: op. 50 nr 2, Mazurek As-dur

2 łuki "pionowe" w A1 i Wn1

!!!   miniat: wycinek t. 61 i ósemka 62, tylko górna 5-linia.                       EZTU

Łuk konwencjonalny w Wf (→Wa)

EZnieU tylko 62

2 łuki konwencjonalne w Wn2

EZnieU

..

Zarówno brak łuku przy przednutce w t. 61, jak i odtworzenie łuku w t. 62 jako znaku konwencjonalnego, łączącego przednutkę z górną (ges1), a nie dolną (c1) nutą ósemki, to z pewnością błąd i niedokładność Wf (→Wa). Konwencjonalne łuczki ma w obu miejscach także Wn2. W tekście głównym podajemy zgodną notację A1Wn1, w której łuki najprawdopodobniej oznaczają arpeggio: .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn