mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Rytm

t. 393-398

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wa fis1 jest przetrzymane zarówno w t. 393-394, jak i 397-398.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 404-406

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

Ślady widoczne w Wf dowodzą, że każda ósemka fis miała w tych taktach dodatkową laseczkę ćwierćnutową, usuniętą ostatecznie w korekcie. Zdaniem redakcji, nie była to pierwotna wersja, gdyż Chopin nie pisał przetrzymań, których nawet największa ręka nie była w stanie wykonać. Najprawdopodobniej sztycharz błędnie zinterpretował kreski, które Chopin spiesząc się pisał odruchowo wraz z główkami nut na liniach dodanych. Motywacją tego odruchu było uwidocznienie główki nutowej przekreślonej linią dodaną; maniera ta niejednokrotnie doprowadziła do nieporozumień – por. np. Mazurek b op. 24 nr 4, t. 23 lub Etiudę F op. 10 nr 8, t. 4-7. Nieporozumienie w omawianych taktach mogło wpłynąć na zlekceważenie przez sztycharza ewentualnych znaków staccato pod tymi nutami – mógł on uznać równoczesne przedłużanie i skracanie tych nut za pozbawione sensu, a pamiętając siedmiokrotne przedłużenia fis w t. 393-401, zdecydował się na laseczki.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Niepewne nuty na liniach dodanych

t. 408

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Wf, odczyt dosłowny

Wf, interpretacja kontekstowa

Wf, inna interpretacja

Wn i Wa
..

Odczytaną dosłownie, niejasną, jeśli chodzi o wartości rytmiczne i podział na głosy, notację Wf można interpretować na kilka sposobów. Jako tekst Wf i zarazem tekst główny przyjmujemy interpretację opartą na prawdopodobnej rekonstrukcji zapisu [A], a przy tym ścisłą od strony rytmicznej.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa

t. 469

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

Druga nuta l.r. jest w Wf (→Wn1→Wn2) ćwierćnutą, przez co takt liczy 5 ósemek. Błąd, będący wynikiem niedokładnej korekty (nutę tę zmieniano z h na fis1, przypuszczalnie więc sztycharz wydrukował tu omyłkowo następny takt), poprawiono w Wa i Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Błędy rytmiczne , Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wn

t. 479

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wn1 (→Wn2) ostatnia nuta 3. trioli jest szesnastką jak pozostałe. Błąd poprawiono w Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne