t. 1-5
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Ostatnią ósemką l.r. jest w Wf (→Wn1→Wn2) seksta H1-Gis w t. 1 i septyma A1-Gis w t. 5. Porównanie z pozostałymi źródłami partii orkiestry – Wfork (→Wnork), a także RFrork – dowodzi pomyłek sztycharza Wf. Prawidłowy tekst – oktawa Gis1-Gis w obu miejscach – wprowadzono w Wa i Wn3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn |
||||||||||
t. 7
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Autentyczność przednutki w postaci drobnej ćwierćnuty budzi tu poważne wątpliwości – w partii I fletu Wfork (→Wnork) występuje w tym miejscu drobna ósemka. Omawianą pisownię uznano za błąd już w Wn i Wa, przy czym obie wprowadzone formy przednutek można uznać za potencjalnie zgodne z pisownią [A]. W tekście głównym przyjmujemy najczęściej stosowane przez Chopina przekreślone ósemki. Patrz cz. I, t. 250. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn |
||||||||||
t. 10
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Dodatkowe w Wn1 (→Wn2) to z pewnością pomyłka – sztycharz Wn1 zobaczył w Wf w trzecim takcie od końca linijki i podobnie umiejscowił to oznaczenie u siebie, zapominając, że w Wn1 pierwsza linijka liczy o jeden takt więcej. Po zauważeniu błędu dodano znak w dobrym miejscu (w t. 9), nie usuwając pomyłkowego (w t. 10) wskutek niedopatrzenia lub uznając go za nieszkodliwy. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Połowiczne korekty |
||||||||||
t. 14
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Pauza na górnej pięciolinii to najprawdopodobniej pomyłka – w tym takcie obie partie zapisane są jeszcze na dolnej pięciolinii. Tak też to zinterpretowano w Wa i Wn3, usuwając tę pauzę. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
||||||||||
t. 17
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Brak akcentu nad gis2 to zdaniem redakcji niedokładność zapisu – we wszystkich analogicznych taktach, łącznie 10 razy, odpowiednia nuta jest zaakcentowana. W tekście głównym dodajemy akcent pionowy, którym Chopin opatrzył taką ćwierćnutę w 5 kolejnych wystąpieniach tej frazy. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |