Odczytana dosłownie, notacja 1. akordu jest w Wf niejasna, jeśli chodzi o wartości rytmiczne poszczególnych składników. Odpowiada ona przypuszczalnie pisowni [A], która mogła wyglądać mniej więcej tak: 
(Chopin wszystkie główki nutowe pisał z reguły w pionie, a laseczki z prawej strony główek). Interpretacja proponowana przez nas, zarówno jako tekst Wf, jak i tekst główny, opiera się na następujących przesłankach:
- tercja cis2-e2, jako przetrzymana do 2. miary taktu, powinna być ćwierćnutą,
- wszystkie 3 nuty, jako połączone jedną laseczką, powinny należeć do jednego z głosów.
Alternatywnie, jeśli założyć, że jedna, biegnąca w obie strony laseczka to wynik niedokładnego odczytania [A], można notację Wf zinterpretować jako akord zestawiony z dwóch rozdzielonych "głosów" – ćwierćnuty cis2-e2 i ósemki fis2. Zachowanie współliniowości laseczek daje następującą pisownię: 
(por. Rondo Es op. 16, t. 344-346), a zachowanie kierunku wiązania ósemkowego tę, która podajemy jako propozycję alternatywną.
Wersja Wn i Wa, będąca jeszcze inną próbą interpretacji zapisu Wf, jest wprawdzie jednoznaczna, ale nieuzasadniona postępem głosów i nieścisła rytmicznie.
Problem, choć trudny od strony redakcyjnej, ma przy zachowaniu autentycznej pedalizacji znikome znaczenie praktyczne.
kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Niedokładności Wn, Niedokładności Wf, Niedokładności Wa
notacja: Rytm
Powrót do adnotacji