Zagadnienia : Niedokładności Wa

t. 18

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Łuk od dis2 w Wf (→Wn1Wn2)

!!!   miniat: 1. połowa taktu i e2, tylko górna 5-linia, bez wideł.             EZnieU (tr i łuk)

Łuk od fis​​​​​​​2 w Wa

EZnieU1

Łuk od gis​​​​​​​2 w Wn3

EZTU

..

Łuk Wf (→Wn1Wn2) jest najprawdopodobniej niedokładny – we wszystkich analogicznych miejscach odpowiedni łuk zaczyna się wcześniej, od pierwszej lub drugiej szesnastki. W tekście głównym przyjmujemy to pierwsze rozwiązanie (wprowadzone także w Wn3) – patrz t. 30.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 208-209

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

 w Wf (→Wa)

!!!   miniat: wszystkie szesnastki w onu taktach, tylko górna 5-linia.             TGTU

 w t. 209 w Wn1 (→Wn2)

TGTU tylko 209

Przesunięte  w Wn3

EZnieU1

..

Późniejsze rozpoczęcie znaku  w Wn1 (→Wn2) to niewątpliwie niedokładność, wynikająca z rozdzielenia tych taktów na dwa systemy. W Wn3 znak przedłużono, ale nie powtórzono jego zakresu z Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 221

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed fis3. Znak dodano tylko w Wn3. Co ciekawe, Wf ma  ostrzegawczy przed fis1 w l.r., którego nie powtórzono ani w Wn, ani w Wa1 (→Wa2). Być może znak dodano w ostatniej fazie korekt, co tłumaczyłoby jego brak w Wn, a w Wa przeoczono lub uznano za niepotrzebny (dodano go w Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 398-399

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

2 łuki od 2. szesnastki w Wf

!!!   miniat: 10 szesnastek od his1 398, tylko górna 5-linia.            Tu oba łuki od 2. do 4. szesnastki

Różne łuki w Wn1 (→Wn2) i Wa

2. łuk 398 od 2. nuty + 1. łuk 199 od pierwszej

2 łuki od 1. szesnastki w Wn3

TGTU

..

Późniejsze niż w sąsiednich figurach rozpoczęcie dwóch kolejnych łuków to niewątpliwa niedokładność Wf, częściowo powtórzona w Wn1 (→Wn2) i Wa. W tekście głównym przesuwamy początki łuków nad 1. szesnastkę, zgodnie z sensem muzycznym i analogicznymi figurami. Adiustację taką wprowadzono już w Wn3.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 408

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Wf, odczyt dosłowny

Wf, interpretacja kontekstowa

Wf, inna interpretacja

Wn i Wa

..

Odczytaną dosłownie, niejasną, jeśli chodzi o wartości rytmiczne i podział na głosy, notację Wf można interpretować na kilka sposobów. Jako tekst Wf i zarazem tekst główny przyjmujemy interpretację opartą na prawdopodobnej rekonstrukcji zapisu [A], a przy tym ścisłą od strony rytmicznej.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa