Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Rytm

t. 373-374

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

d2 powtórzone w Wf (→Wa)

!!!   miniat: ostatnia triola 373 i 1. ósemka 374, tylko górna 5-linia, bez górnego łuku.          Tu pusta klisza 

d2 przetrzymane w Wn

TGTU (łuk przetrzymujący)

..

Notacja Wf jest niejasna – w rozpoczynającym linię tekstu t. 374 wydrukowano dokończenie łuku sięgającego prawdopodobnie górnej nuty seksty d2-h2 (łuk jest niedokładny, niewykluczone, że miał dotyczyć dolnej nuty), ale w t. 373 nie ma żadnego łuku sugerującego kontynuację w następnym takcie. W Wn i Wa pisownię tę uściślono w różny sposób:

  • w Wn fragment łuku w t. 374 uznano za przetrzymanie d2, interpretację tę uważamy za właściwą (por. niebudzącą wątpliwości notację analogicznych t. 377-378);
  • w Wa przyjęto naturalne, narzucające się na pierwszy rzut oka odczytanie łuku jako motywicznego (uznajemy to także za tekst Wf); przy takim odczytaniu ostatnie d2 w t. 373 nie jest przetrzymane do następnego taktu​​​​​​​.

Ponadto, jeśli założyć, że łuk w 2. połowie t. 373 został odtworzony niedokładnie i jest za krótki, omawiany fragment łuku w t. 374 można uważać za dokończenie tego łuku. Tę i inne kwestie związane z łukami artykulacyjno-frazowymi omawiamy w osobnej uwadze.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 373

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Ćwierćnuta w Wf (→Wn1Wn2)

Ćwierćnuta z kropką w Wa i Wn3

Ćwierćnuta z kropką proponowana przez redakcję

..

Brak w Wf (→Wn1Wn2) kropki przedłużającej ćwierćnutę c3 wydaje się być niedokładnością zapisu. Nuta ta znajduje bowiem naturalną kontynuację w h2 na początku następnego taktu i nie widać żadnej racji – także pianistycznej – dla przerwy w prowadzeniu dwugłosu. Kropkę dodano już w Wa i Wn3. Podobnie w t. 377.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 377

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Szesnastki w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: d1 i e1, tylko dolna 5-linia.           tu równe szesnastki

Rytm punktowany proponowany przez redakcję

TGTU

..

Zdaniem redakcji, istnieje duże prawdopodobieństwo, że wersja źródeł jest błędna. Wskazuje na to rytm punktowany w analogicznej frazie w t. 373, a także w t. 381, 383 i 385. Również analiza źródeł partii orkiestry sugeruje pomyłkę w zapisie rytmu partii l.r. – patrz np. RFrork.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Rytm punktowany lub równy

t. 377

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Ćwierćnuta w Wf

Ćwierćnuta z kropką w Wn i Wa

Ćwierćnuta z kropką proponowana przez redakcję

..

Tak jak w t. 373 uważamy brak kropki przedłużającej f2 za niedokładność notacji. Podobnego zdania byli już adiustatorzy Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 384-385

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

e2-e3 powtórzone w Wf (→Wn1Wn2)

!!!   miniat: 2. połowa 384 i 1. ósemka 385, tylko górna 5-linia.              Tu pusta klisza 

e2-e3 przetrzymane w Wa i Wn3

jak TGTU, ale bez nawiasów

Przetrzymanie e2-e3 proponowane przez redakcję

..

Brak łuków przetrzymujących oktawę e2-e3 to najprawdopodobniej przeoczenie – por. analogiczne motywy w t. 381 i 383. Z tego względu przetrzymanie tej oktawy proponujemy w tekście głównym. Odpowiednich uzupełnień dokonano już w Wa i Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn