mUltimate Chopin

op. 16, Rondo Es-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 395

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

W Wf (→Wn) na ostatniej szesnastce niepotrzebnie powtórzono  przy as1. Zbędny znak usunął już adiustator Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki ostrzegawcze

t. 395

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

ges2 w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: 6 ostatnich szesnastek , tylko górna 5-linia, bez wideł, przenośnik oktawowy niżej.         Tu pusta klisza 

g2 proponowane przez redakcję

TGTU = kaso g2
..

Występujące w wersji źródłowej zestawienie trybów moll-dur, utworzone przez omawiane ges2 w połączeniu z g1 na początku następnego taktu, jest, biorąc pod uwagę radosny, kodalny charakter muzyki, nie do pomyślenia. Wersja źródeł jest więc niemal na pewno błędna.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji

t. 396-399

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Łukowanie Wf

końce łuków w t. 397 i 399 na 5. szesnastkach

Łukowania Wn i Wa

TGTU=końce łuków t. 397 i 399 na 4. szesnastkach
..

W Wf łuki rozpoczynające się w t. 396 i 398 (a także 400) kończą się na 5. szesnastce następnego taktu, w miejscu, gdzie jednocześnie rozpoczyna się nowy łuk. W tym kontekście należy to uznać za niedokładność. Być może sztycharz w sposób dosłowny oddał zamaszyste, nieprecyzyjne łuki Chopina, które są częste w jego autografach. Adiustatorzy Wn i Wa słusznie zakończyli te łuki na 4. szesnastkach omawianych taktów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 396-399

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Widełki w Wf

!!!   miniat: jw.                  EZnieU

Widełki w Wn

EZnieU1

Bez znaków w Wa1 (→Wa2)

Widełki w Wa3

EZnieU2

Widełki propono­wa­ne przez redakcję

EZTU
..

Widoczne w Wf niewielkie różnice zakresów widełek  w t. 396-399 (a także 400-401) mają charakter przypadkowych niedokładności i nie wskazują na chęć różnicowania tych znaków. Z tego względu w tekście głównym ujednolicamy je, za wzór biorąc widełki w t. 398 i 401, naszym zdaniem najlepiej oddające prawdopodobny sens tych znaków – mają one charakter akcentów dłu­gich, podkreślających małą nonę cztero­dźwię­ku zmniejszonego (1. nuta każdej czwórki szesnas­tek) w relacji z jej rozwiązaniem (3. nuta).
W Wn odtworzono zapis Wf z nieznacznymi niedokładnościami, natomiast w Wa1 (→Wa2) znaki te pominięto. Dodał je dopiero adiustator Wa3, w prawie wszystkich przypadkach rozciągając na całą grupę szesnastkową.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Błędy Wa

t. 399

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

W żadnym ze źródeł nie ma  przywracającego c2 w połowie taktu. Kontekst harmoniczny jest tu tak oczywisty, że nikt nie zwrócił uwagi na brak znaku.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa