


Wf
porównaj
![]() |
!!! miniat: 6 ostatnich szesnastek , tylko górna 5-linia, bez wideł, przenośnik oktawowy niżej. Tu pusta klisza |
|
![]() |
g2 proponowane przez redakcję TGTU = kaso g2 |
Wersja źródeł jest niemal na pewno błędna:
- przeoczenia odwołań alteracji należą do najczęstszych błędów Chopina i zdarzają się nawet w bliskim sąsiedztwie, np. w t. 399 czy Koncercie e op. 11, cz. I, t. 408-409 lub Koncercie f op. 21, cz. III, t. 456 (patrz też Sonata b op. 35, cz. I, t. 168);
- tego typu zestawienie trybów dur i moll, jakie tworzy omawiane ges2 wraz z g1 w t. 396, jest w świetle radosnego, kodalnego charakteru muzyki, nie do pomyślenia;
- Chopin na ogół unikał ukośnych brzmień, jakie tworzą tu wspomniane ges2 i g1.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Błędy Wf, Przeoczenia odwołania alteracji
notacja: Wysokość