


![]() |
Łukowanie Wf końce łuków w t. 397 i 399 na 5. szesnastkach |
|
![]() |
TGTU=końce łuków t. 397 i 399 na 4. szesnastkach |
W Wf łuki rozpoczynające się w t. 396 i 398 (a także 400) kończą się na 5. szesnastce następnego taktu, w miejscu, gdzie jednocześnie rozpoczyna się nowy łuk. W tym kontekście należy to uznać za niedokładność. Być może sztycharz w sposób dosłowny oddał zamaszyste, nieprecyzyjne łuki Chopina, które są częste w jego autografach. Adiustatorzy Wn i Wa słusznie zakończyli te łuki na 4. szesnastkach omawianych taktów.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn
notacja: Łuki