mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 422

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A (→Wn→Wf) nie ma  przywracającego g2 na 3. mierze tego taktu. To oczywiste przeoczenie – por. analogiczny t. 414 – poprawiono tylko w Wa. Identyczny błąd znajdujemy w A także w dwóch pozostałych wystąpieniach podobnych figur (t. 454 i 462). W tego typu fakturze Chopin traktował oba głosy w dużym stopniu niezależnie, dlatego alteracja będąca częścią chromatycznego postępu w górnym głosie nie wpływała w wewnętrznym słyszeniu kompozytora na tworzące podkład harmoniczny nuty dolnego głosu. Por. liczne tego rodzaju błędy i niedokładności w Etiudzie a op. 10 nr 2, np. w t. 1 i 5, a także odwrotną sytuację w I cz. Koncertu, t. 302 i 304.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf

t. 422-423

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

e3 w A (odczyt dosłowny→Wn1→Wf1)

es3 w A (interpretacja kontekstowa), Wf2 (→Wa) i Wn2

Wf2 :    tr bemol es2 423 + kaso e2;                   red = TGTU
..

Odczytana dosłownie wersja A (→Wn1→Wf1) jest z pewnością błędna, mimo że oba takty są tak samo zapisane za drugim razem (t. 462-463). Świadczy o tym akord B-g-des1-f1 (a nie -e1) brzmiący w orkiestrze od początku t. 422, a przede wszystkim bemole obniżające e3 na es3, które w obu taktach zostały dodane w korekcie Wf2 (→Wa), niemal na pewno przez Chopina. Bemole dodano także w Wn2.
Patrz też t. 423.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 423

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W Wf 1. miara zapisana jest oktawę niżej i miała być objęta przenośnikiem oktawowym, który jednak rozpoczyna się dopiero od 2. miary taktu. W Wa1 przenośnik rozpoczęto dopiero od następnego taktu, co wydaje się być skutkiem nieporozumienia przy próbie poprawienia błędu Wf. Późniejsze Wa mają już prawidłowy tekst, zgodny z A (→Wn).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa

t. 423

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Na początku taktu w A nie ma  obniżającego d3 na des3. To oczywiste przeoczenie Chopina zostało poprawione – być może przez niego – już w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 423

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Kasownik ostrzegawczy przed e2 w 1. akordzie l.r. został dodany – prawdopodobnie przez Chopina – w ostatniej fazie korekty Wf2 (nie ma go w żadnym innym źródle).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf