mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 419-420

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk A

!!!   miniat: 2 ostatnie miary 419 + 2 pierwsze miary 420, tylko górna 5-linia, bez widełek.                    EZTU (lewy koniec)

3 łuki w Wn1

EZnieU (2 łuki + lewy koniec)

2 łuki w Wf (→Wa) i Wn2

EZnieU2 + lewy koniec EZnieU 420
..

Podział wyraźnego łuku A na 3 części to przykład daleko posuniętej niedbałości, z jaką traktowano Chopinowskie łukowanie w Wn1. Nie jest natomiast jasne, czy połączenie dwóch pierwszych z tych łuków w Wf (→Wa) to skutek zwykłej niedokładności czy świadomej decyzji sztycharza. Takie same łuki ma również Wn2, co w tym wypadku jest niewątpliwie celowym działaniem – łukowanie to wprowadzono we wszystkich analogicznych miejscach. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 420-421

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

!!!   miniat: 3. miara 420 + dwie miary 421, tylko górna 5-linia, bez widełek.                        EZTU (prawy koniec 420, dokończenie 421 i łuk 421-2)

Łuki Wn1 (→Wf→Wa)

EZnieU1 (prawy koniec 420 i łuk 421-2)
..

W A t. 420 jest ostatnim na stronie, a napisany z rozmachem łuk wyraźnie wskazuje na kontynuację w następnym takcie. W t. 421 dokończenie łuku nie zostało jednak wpisane, co mogło utwierdzić sztycharza Wn1 w jego całotaktowym myśleniu (NB. ślady poprawek widoczne w t. 420 i 421 sugerują, że każdy z tych taktów był początkowo objęty jednym łukiem; błędny podział łuku na początku t. 421 został następnie skorygowany – być może przez Chopina – do wersji zgodnej z A). W Wn2 prawidłowo odtworzono intencję Chopina zawartą w A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Korekty łuków Koncertu f w Wn1

t. 420

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Akcent długi w A (→Wn1)

!!!   miniat: nic.                EZTU

Krótki akcent w Wf (→Wa)

EZnieU

 w Wn2

EZnieU2
..

W tym miejscu akcent długi odtworzono w Wn1 prawidłowo, jednak w Wf (→Wa) zastąpiono go przez zwykły, krótki akcent, a w Wn2 – przez widełki , tej samej długości jak w t. 412.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 422

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Kwinta w A i Wn2

!!!   miniat: 2. i 3. miara, tylko dolna 5-linia, ścieśnione.         tu b-f1 na ostatniej ćwierćnucie 

Tercja w Wn1 (→Wf→Wa)

TGTU (tercja i bemol des1)
..

Wersja A z kwintą b-f1 to najprawdopodobniej pozostałość wcześniejszej wersji tego taktu, z des jako podstawą basową (patrz poprzednia uwaga). W Wn1 (→Wf1) Chopin wprowadził tercję zamiast kwinty, korektę zrobiono jednak niedokładnie, zapominając o  przed dolną nutą. Błąd ten usiłowano skorygować w Wf2, jednak dodany znak postawiono omyłkowo przed górną nutą. Poprawny tekst ma dopiero Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Autentyczne korekty Wf

t. 422

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W źródłach  ostrzegawczy na początku taktu znajduje się przed B w basie, nie ma go natomiast przed b2 w pr.r., gdzie jest bardziej uzasadniony. Chopin jak się wydaje nie łączył tych dwóch elementów:

  • znak w pr.r. nie wydawał się potrzebny na tej samej zasadzie, jak pominięty został  przywracający g2 na 3. mierze tego taktu – Chopin słyszał i zapisywał oba głosy niezależnie.
  • znak w l.r. został przepisany "z rozpędu" przy poprawianiu tej nuty z pierwotnego des – poprawka udokumentowana jest widocznym skreśleniem tej nuty (patrz też poprawki w analogicznych t. 461-462).

W tekście głównym usuwamy  w l.r., a dodajemy w pr.r.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy