Wysokość
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 42
- Następna »
|
t. 48
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Jako najniższą nutę 3. akordu A ma as1. O pomyłce Chopina świadzy g1 w partii klarnetu w Rork, a także porównanie z analogicznym t. 392. Błąd został poprawiony, być może przez Chopina, już w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy A , Autentyczne korekty Wn |
|||||||||
|
t. 53-54
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Nie jest całkiem pewne, jaki rodzaj akcentów Chopin miał na myśli po znakach kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn |
|||||||||
|
t. 54
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W ostatniej ćwierćnucie l.r. A ma dodatkową nutę Es. Jest to niemal na pewno błąd osoby pogrubiającej pewne fragmenty Tutti (patrz charakterystyka A). Co ciekawe, nuty tej nie ma w wydaniach, mimo że w Wn1 nie widać śladów jej usuwania. Być może więc w czasie, gdy A służył jako podkład do Wn1, pogrubień i błędu nie było (nie jest to rozstrzygający argument, gdyż sztycharz mógł po prostu pomylić takty, drukując oktawę z t. 53). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach , Błędy A , Autentyczne korekty Wn |
|||||||||
|
t. 55
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Akord pr.r. na 2. mierze taktu został w A skreślony i wpisany ponownie na lewo od pierwotnej pozycji. Początkowy wpis jest możliwy do odczytania – był to dwugłosowo zapisany akord z ćwierćnutą c2-f2-as2 w dolnym głosie i półnutą es3 w górnym. Widać, że Chopin wpisał o jedną linię dodaną za dużo, a w poprawionej wersji zrezygnował jeszcze z nuty f2. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy A , Skreślenia A |
|||||||||
|
t. 57
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Zapis ostatniego akordu pr.r. w A budzi w zdumienie – nad trzema nutami g1-e2-g2 znajduje się jeszcze czwarta, mniej więcej na wysokości c3 lub d3, lecz pozbawiona linii dodanych, tak iż nie wiadomo jaką nutę miałaby przedstawiać. Nie jest to przy tym jeden z kleksów odbitych od sąsiedniej strony, których w tym i następnych taktach jest kilkanaście. Zdaniem redakcji jest to pomyłkowo pogrubiony przypadkowy odprysk atramentu lub kropka staccato. Za tą ostatnią możliwością zdaje się przemawiać obecność takiej kropki w Wn1, jednak kropkę w Wn1 można też wytłumaczyć innego rodzaju błędem – patrz sąsiednia uwaga. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach , Błędy A |
. Akcenty są dłuższe niż te w t. 57-58, ale nie wydaje się, by była to istotna różnica. Są one natomiast wyraźnie inne niż typowy akcent długi w t. 55. Ponieważ akcenty w analogicznych t. 57-58, 397-398 i 401-402 są niewątpliwie krótkie, w tekście głównym przyjmujemy akcenty krótkie. Kolejne pominięcia akcentów w - « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 42
- Następna »