A
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 57

Zapis ostatniego akordu pr.r. w A budzi w zdumienie – nad trzema nutami g1-e2-g2 znajduje się jeszcze czwarta, mniej więcej na wysokości c3 lub d3, lecz pozbawiona linii dodanych, tak iż nie wiadomo jaką nutę miałaby przedstawiać. Nie jest to przy tym jeden z kleksów odbitych od sąsiedniej strony, których w tym i następnych taktach jest kilkanaście. Zdaniem redakcji jest to pomyłkowo pogrubiony przypadkowy odprysk atramentu lub kropka staccato. Za tą ostatnią możliwością zdaje się przemawiać obecność takiej kropki w Wn1, jednak kropkę w Wn1 można też wytłumaczyć innego rodzaju błędem – patrz sąsiednia uwaga.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach, Błędy A

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.