Zagadnienia : Obce dodatki w rękopisach

t. 54

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W ostatniej ćwierćnucie l.r. A ma dodatkową nutę Es. Jest to niemal na pewno błąd osoby pogrubiającej pewne fragmenty Tutti (patrz charakterystyka A). Co ciekawe, nuty tej nie ma w wydaniach, mimo że w Wn1 nie widać śladów jej usuwania. Być może więc w czasie, gdy A służył jako podkład do Wn1, pogrubień i błędu nie było (nie jest to rozstrzygający argument, gdyż sztycharz mógł po prostu pomylić takty, drukując oktawę z t. 53).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 57

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Zapis ostatniego akordu pr.r. w A budzi w zdumienie – nad trzema nutami g1-e2-g2 znajduje się jeszcze czwarta, mniej więcej na wysokości c3 lub d3, lecz pozbawiona linii dodanych, tak iż nie wiadomo jaką nutę miałaby przedstawiać. Nie jest to przy tym jeden z kleksów odbitych od sąsiedniej strony, których w tym i następnych taktach jest kilkanaście. Zdaniem redakcji jest to pomyłkowo pogrubiony przypadkowy odprysk atramentu lub kropka staccato. Za tą ostatnią możliwością zdaje się przemawiać obecność takiej kropki w Wn1, jednak kropkę w Wn1 można też wytłumaczyć innego rodzaju błędem – patrz sąsiednia uwaga.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach , Błędy A

t. 310

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Kasownik podwyższający as na a wpisany jest w A ołówkiem. Znak dość wyraźnie różni się zarówno od typowych Chopinowskich kasowników, jak i od znaków dopisanych w t. 314 (a także od ołówkowego  w partii I klarnetu Rork w tym miejscu). Zagęszczenie tekstu w Wn1 sugeruje ponadto, że w wydaniu tym odpowiedni znak dodano dopiero w korekcie. Być może więc jest to jeden z późniejszych, obcych dopisków – por. t. 256.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 313-314

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A nie ma  podwyższającego des1 na d1 na 4. ósemce t. 313, a znaki w t. 314 dopisano ołówkiem. Mimo oczywistej trafności autentyczność tych uzupełnień nie jest pewna, gdyż inne ołówkowe dopiski w A zdradzają raczej obcą rękę – por. t. 256 i 310. We wszystkich źródłach występuje  podwyższający des1 na d1 w ostatniej ósemce t. 313. W tekście głównym pomijamy ten znak, niepotrzebny po skorygowaniu przeoczenia na 4. ósemce.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Obce dodatki w rękopisach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A

t. 347

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A bemol przywracający es wpisany jest ołówkiem, jego autentyczność nie jest więc pewna (patrz charakterystyka A). Odpowiedniego znaku przed dolną nutą tej oktawy w A w ogóle nie ma. Bemole znajdują się we wszystkich realizujących tę linię partiach Rork i w analogicznym t. 23. Wydania mają poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Obce dodatki w rękopisach