A - Autograf partii fortepianu
| Data: | (VII 1835 – I 1836) |
| Tytuł: | Concerto |
| Dedykacja: | Madame la Comtesse Delphine Potocka née de Komar |
Partia fortepianu ½A została przez Chopina opracowana nadzwyczaj starannie, o czym świadczy bogactwo i precyzja oznaczeń wykonawczych, a także widoczne poprawki (przede wszystkim skreślenia). Poprawki te obejmowały zarówno drobne uprecyzyjnienia notacji, np. retusze umiejscowienia końcówek łuków w t. 201-204, jak i nieco poważniejsze zmiany, np. rysunku akompaniamentu w t. 453-454 i 461-462. Niektóre skreślenia są konsekwencją pomyłek przy pisaniu, np. w t. 33 Chopin początkowo wpisał t. 35, a w t. 272 – t. 273. Dalsze udoskonalenia kompozytor dodawał także później, w korektach Wn1 i Wf.
Mimo widocznego starania o czytelność zapisu A zawiera dużo niedokładności, co wynikało m.in. z narastającego w miarę pisania pośpiechu. Najliczniejszą grupę stanowią pominięte przygodne znaki chromatyczne, np. w t. 109, 111, 194, 222-226, 257 i 260, 267, 311 i 315, 404, 422 i analog., 433, 435-436, 471-479. Większość tych niedokładności była następnie stopniowo eliminowana, niektóre jednak pozostały nieskorygowane we wszystkich wydaniach, np. brak kasowników pod koniec t. 113 i 115.
Inne ważniejsze błędy to:
-
brak
podwyższającego es2 na e2 w t. 1, - as1 zamiast g1 w ostatnim akordzie t. 48,
- brak zmiany klucza w partii l.r. przed wejściem fortepiano solowego w t. 65 i przed ostatnim taktem Koncertu,
- brak przenośnika oktawowego w t. 65 i 415-417,
- brak łuku przetrzymującego as1 w t. 157-158,
- as1 zamiast f1 w l.r. na końcu t. 296,
-
brak podwyższającego as na a w t. 329,
- błędny przenośnik opktawowy w t. 337-340,
- d2 zamiast e2 na końcu t. 486,
Charakterystyczną cechą pewnych fragmentów wyciągu fortepianowego partii orkiestry są pogrubienia główek nutowych w partiach instrumentów dętych. W wielu miejscach widać, że bardzo delikatne główki nutowe pisane przez Chopina były następnie poprawiane – właśnie pogrubiane – tak by stały się wyraźnie większe. Trudno stwierdzić, kto to mógł robić, ale błędy popełnione przy tej okazji – np. w t. 54 i 492 – raczej wykluczają samego Chopina. Więcej na ten temat – patrz charakterystyka A w II cz. Koncertu.
Autentyczność dopisanych ołówkiem znaków, np. klucza wiolinowego na dolnej pięciolinii w t. 256 czy kasowników w t. 310 i 314 nie jest pewna – znaki te uwzględniono w Wn1, ale mógł je dodać adiustator.
½A został napisany kilka lat po skomponowaniu Koncertu, mimo że najprawdopodobniej istniały wcześniejsze, obecnie zaginione źródła (np. [AI] i [PI]). Datowanie i okoliczności powstania ½A – patrz charakterystyka A w I cz. Koncertu.
| Oryginał w: | Biblioteka Narodowa, Warszawa |
| Sygnatura: | Mus. 215 Cim. |