W ostatniej ćwierćnucie l.r. A ma dodatkową nutę Es. Jest to niemal na pewno błąd osoby pogrubiającej pewne fragmenty Tutti (patrz charakterystyka A). Co ciekawe, nuty tej nie ma w wydaniach, mimo że w Wn1 nie widać śladów jej usuwania. Być może więc w czasie, gdy A służył jako podkład do Wn1, pogrubień i błędu nie było (nie jest to rozstrzygający argument, gdyż sztycharz mógł po prostu pomylić takty, drukując oktawę z t. 53).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach, Błędy A, Autentyczne korekty Wn
notacja: Wysokość