Zagadnienia : Niedokładności Wn

t. 86-87

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Ciągły łuk w A (→Wn1)

!!!   miniat: nic.                  TGTU (łuk 4 takty)

Łuki podzielone w Wf (→Wa) i Wn2

2 dwutaktowe (85-86 i 87-88)

..

W Wn1 t. 86 jest ostatni na stronie, a łuki w tym i następnym takcie nie pasują do siebie – łuk w t. 86 (korygowany) wyraźnie wskazuje na kontynuację, czego nie potwierdza łuk rozpoczynający się w t. 87. Niejasność tę w pozostałych wydaniach rozstrzygnięto raczej na korzyść łuków rozdzielonych, choć w Wf końcówka łuku w t. 86 nie jest zupełnie jednoznaczna.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 91-92

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Ciągły łuk w A i Wn2

!!!   miniat: nic.            TGTU

2 łuki w Wn1 (→WfWa)

jednotaktowe

..

W t. 91, ostatnim w linii tekstu, łuk w Wn1 sugeruje kontynuację, można go jednak uznać za niedokładnie wyrysowany, zwłaszcza że łuk w t. 92 zaczyna się od 1. nuty. W rezultacie Wf (→Wa) ma już wyraźnie osobny łuk w każdym z tych taktów. W Wn2 poprawnie odtworzono dwutaktowy łuk A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf

t. 96

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Koniec łuku w Wn1 wydrukowano niedokładnie – łuk na końcu linii tekstu sugeruje kontynuację, czego nie potwierdza łuk w następnym takcie. Ta bardzo częsta niedokładność w tym przypadku nie sprowokowała błędów w pozostałych wydaniach.

W początkowej części łuku (w t. 93) widoczne są wyraźne ślady korygowania łuków w Wn1 – jeden łuk obejmował początkowo t. 92-93. W Wn1a widać, że także w dalszej części łuki były pierwotnie inne – jeden łuk dochodził do końca t. 95, a drugi biegł nad t. 96. Opisana wyżej niedokładna końcówka skorygowanego łuku jest więc skutkiem niestarannie zrealizowanej korekty.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Korekty łuków Koncertu f w Wn1

t. 98-103

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

4 akcenty długie w A i Wn2

!!!   miniat: t. 98 i 2 ćwierćnuty 99, tylko dolna 5-linia, ścieśnione.                    TGTU (4 długie 98-99 i 102-103)

Akcent długi i 3 krótkie w Wn1

długi 98

2 akcenty długie w Wf

99 i 102

2 krótkie akcenty w Wa

99 i 102

..

W tekście głównym podajemy akcenty l.r. w t. 98-99 i 102-103 według A i wzorującego się na nim Wn2. Wszystkie różnice między pozostałymi wydaniami można złożyć na karb błędów (pominięcie w Wf i opartym na nim Wa znaków w t. 98 i 103) lub niedokładności (zmiany długości akcentów). W rezultacie za zgodne z zapisem Chopina można uznać jedynie akcent w t. 98 w Wn1 i oba akcenty w Wf (t. 99 i 102), które choć na pierwszy rzut oka nieoczywiste, jeśli chodzi o rodzaj użytego akcentu, są jednak wyraźnie dłuższe od znajdujących się na tej samej stronie krótkich akcentów w t. 118.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 98

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki w A i Wn2

!!!   miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia.                  TGTU

Wn1

EZnieU1

Wf (→Wa)

EZnieU2

..

Łuki Wn1, sprzeczne z A i naturalnym, podkreślonym przeniesieniem ręki podziałem na motywy, zostały częściowo poprawione w Wf (→Wa). Zdaniem redakcji, nie jest pewne, czy był to skutek ingerencji Chopina, czy niedokładności sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Autentyczne korekty Wf