mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wn

t. 205-206

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk w t. 206-207 w A

Łuk w t. 206 w Wn1 (→Wf)

2 łuki w Wa

Łuk w t. 205-207 w Wn2
..

W A łuk l.r. wpisany jest tylko na nowej stronie, co zdaniem redakcji wskazuje na niedokładność zapisu. Dlatego w tekście głównym rozpoczynamy łuk już w t. 205, równolegle do łuku pr.r. (identyczne rozwiązanie przyjęto w Wn2). W Wn1 (→Wf) łuk rozpoczęto w t. 206 (zgodnie z A), obejmując nim jednak tylko ten takt (bez f2 w t. 207). W Wa w t. 205 dodano osobny łuk.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 207-208

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Akcenty długie w A

Krótkie akcenty w Wn (→Wf→Wa)
..

Zmiana wyraźnie długich akcentów w A na krótkie to z pewnością następstwo niedokładności Wn (→Wf→Wa).
Znak w t. 207 był w A wpisany początkowo nad górną pięciolinią, a następnie skreślony i zastąpiony akcentem pomiędzy partiami obu rąk.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Poprawki A

t. 213-214

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk od 2. miary w A i Wn2

Łuk od 1. miary w Wn1 (→Wf→Wa)
..

Wcześniejsze rozpoczęcie łuku w Wn1 (→Wf→Wa) nie ma żadnego uzasadnienia muzycznego i jest przykładem schematyzmu, z jakim do łuków podchodził sztycharz Wn1. Równoczesne pominięcie w tym wydaniu kropki staccato na początku t. 213 przyczyniło się zapewne do niewykrycia błędnego zakresu tego łuku w późniejszych wydaniach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 214-216

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki przetrzymujące w A

Łuki motywiczne w Wn1 (→Wf→Wa)

Łuki motywiczne w Wn2
..

Łuki przetrzymujące b w t. 214 i as w t. 216, w A bardzo starannie zapisane, zostały jednak odtworzone w Wn1 (→Wf→Wa) błędnie jako łuki motywiczne d1-es1 i c1-des1. W Wn2 pierwszy z nich przesunięto dowolnie, tak by łączył f1 i es1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 214-216

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Akcenty długie w A

Akcent i  w Wn1 (→Wf→Wa)

Różne akcenty w Wn2
..

Znaki pod akordami l.r. w t. 214 i 216 w A to typowe akcenty długie. W Wn (→Wf→Wa) pierwszy z nich odtworzono jako krótki akcent, a drugi jako . W Wn2 ten ostatni znak skrócono – zapewne na podstawie A – tak, iż można go uznać za akcent długi.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn