Wf
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 98-103

4 akcenty długie w A i Wn2

!!!   miniat: t. 98 i 2 ćwierćnuty 99, tylko dolna 5-linia, ścieśnione.                    TGTU (4 długie 98-99 i 102-103)

Akcent długi i 3 krótkie w Wn1

długi 98

2 akcenty długie w Wf

99 i 102

2 krótkie akcenty w Wa

99 i 102

W tekście głównym podajemy akcenty l.r. w t. 98-99 i 102-103 według A i wzorującego się na nim Wn2. Wszystkie różnice między pozostałymi wydaniami można złożyć na karb błędów (pominięcie w Wf i opartym na nim Wa znaków w t. 98 i 103) lub niedokładności (zmiany długości akcentów). W rezultacie za zgodne z zapisem Chopina można uznać jedynie akcent w t. 98 w Wn1 i oba akcenty w Wf (t. 99 i 102), które choć na pierwszy rzut oka nieoczywiste, jeśli chodzi o rodzaj użytego akcentu, są jednak wyraźnie dłuższe od znajdujących się na tej samej stronie krótkich akcentów w t. 118.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Błędy Wf, Niedokładności Wn, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn, Niedokładności Wa

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.