mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 54-55

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Kropka staccato w A i Wn2

Bez znaków w Wn1 (→Wf→Wa)

!!!   miniat: t. 54 do 1 w t. 55, tylko górna 5-linia, bez fz i akcentu.                    Tu pusta klisza 

Kropki staccato proponowane przez redakcję
..

Trudno stwierdzić, czy brak kropki staccato na początku t. 54 to przeoczenie sztycharza, czy część adiustacji (korekty Chopina?) obejmującej także zmianę łukowania t. 54-56. W tekście głównym trzymamy się zapisu A i proponujemy analogiczną artykulację – kropki staccato – dla takiej samej pary akordów takt później. Podobnie w t. 57-59.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 55

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Akcent długi w A

!!!   miniat: nic.                          TGTU

 w Wn1 (→Wf→Wa)

EZnieU

Krótki akcent w Wn2

EZnieU1
..

Znak w A jest niewątpliwie akcentem długim na 2. mierze taktu, choć wskutek skreślenia w partii pr.r. jego związek z poprawianym akordem uległ zatarciu. Było to zapewne przyczyną błędnego odtworzenia znaku w Wn1 (→Wf→Wa) jako całotaktowych widełek . W Wn2 trafnie rozszyfrowano funkcję znaku, ale nie rodzaj użytego akcentu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 57-58

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Akcenty w A

!!!   miniat: nic.                TGTU (2 akcenty i 2 fz)

Bez akcentów w Wn1 (→Wf→Wa)

tylko 2 fz EZTU

Pauzy i akcenty w Wn2

pauzy ćwierćnutowe i fz> EZnieU
..

Akcenty, tym razem umieszczone w A nad półnutami c2, zostały w Wn1 (→Wf→Wa) najprawdopodobniej przeoczone (niewykluczone jednak, że sztycharz pominął je, nie będąc pewnym ich znaczenia – jeśli np. spodziewał się pauz w tym miejscu, mógł zobaczyć w nich pauzy ósemkowe, co nie pasowało do pozostałych elementów zapisu). W Wn2 powtórzono tu dokładnie notację t. 53-54 (patrz też uwaga o artykulacji t. 57-59).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 65

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Akcent długi w A

!!!   miniat: obie triole, tylko górna 5-linia, bez palcowania i łuku.                    TGTU

 w Wn1

EZnieU

 w Wf

EZnieU1

 w Wa i Wn2

EZnieU2
..

Znak w A jest typowym akcentem długim. W Wn1 przesunięto go na koniec trioli, tak iż nie wiadomo, której nuty ma dotyczyć (sztycharz uważał go zapewne za widełki ). W pozostałych wydaniach położenie i rozmiar znaku podlegały dalszym dowolnym zmianom, choć zapisy Wa i Wn2 niewiele w zasadzie odbiegają od notacji A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 68

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W Wa błędnie pominięto kropkę staccato nad 2. ćwierćnutą taktu. Uznano być może, że słabiej odbita w Wf kropka miała być usunięta ("osłabienie" kropki jest zapewne skutkiem korekty wysokości nut).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa