Wn
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 55

Akcent długi w A

!!!   miniat: nic.                          TGTU

 w Wn1 (→WfWa)

EZnieU

Krótki akcent w Wn2

EZnieU1

Znak w A jest niewątpliwie akcentem długim na 2. mierze taktu, choć wskutek skreślenia w partii pr.r. jego związek z poprawianym akordem uległ zatarciu. Było to zapewne przyczyną błędnego odtworzenia znaku w Wn1 (→WfWa) jako całotaktowych widełek . W Wn2 trafnie rozszyfrowano funkcję znaku, ale nie rodzaj użytego akcentu.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wn, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.