Zagadnienia : Błędy wynikające z poprawek
|
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
Ćwierćnuta jako wartość rytmiczna przedtaktu w A być może wiązała się z pierwotną akcentacją t. 1-4, wyznaczającą pulsację ćwierćnutową. Niewykluczone też, że Chopin miał na myśli ćwierćnutę z kropką – por. półnuty l.r. w t. 1-3 i 5-6, a także ćwierćnuty w t. 4 i 7). W każdym wypadku chorągiewka ósemkowa w Wf (→Wn,Wa) została dodana zapewne przez Chopina, toteż wersję z ósemką przyjmujemy do tekstu głównego (w Wf pozostawiono nieskorygowaną pauzę ćwierćnutową w l.r., co poprawiono w Wn i Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Autentyczne korekty Wf |
|||||||
|
t. 1
|
Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur
..
Dolna nuta 4. ósemki była w A poprawiana przez Chopina z ges na as (podobnie w t. 2, 5, 6 i 22). W t. 1 rezultat poprawki nie jest na pierwszy rzut oka oczywisty i wersja Wa świadczy, że prawdopodobnie kopista przygotowujący podkład do tego wydania źle odczytał intencję Chopina. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Zmiany akompaniamentu |
|||||||
|
t. 1
|
Utwór: op. 28 nr 13, Preludium Fis-dur
..
Jako oznaczenie metrum źródła podają 3/2. Jest to pomyłka Chopina (właściwym metrum jest 6/4), związana być może ze zmianą zapisu – Chopin zaczął pisać Preludium dwukrotnie mniejszymi wartościami rytmicznymi, co widać w skreślonej belce wiązania szesnastkowego 1. figury akompaniamentu i punktowanych ćwierćnutach składających się na skreślony 1. akord pr.r. Pierwotne metrum zostało zakreślone bardzo starannie, tak iż odczytanie go jest niepewne, ale najprawdopodobniej było to 6/8. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Błędy rytmiczne , Skreślenia A |
|||||||
|
t. 3
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
Korygując Wf Chopin dodał palcowanie l.r. w t. 3-4, w szczególności cyfrę '3' nad pierwszą, przetrzymaną nutą as w t. 3. Ponieważ w myśl podanego w t. 1 palcowania wzorcowego ostatnią szesnastkę t. 2 należałoby grać 4. palcem, taki zapis mógłby sugerować zamianę palca na tej nucie. Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobne jest jednak inne wyjaśnienie tego zapisu – Chopin dodał palcowanie w t. 3 zanim zdecydował się zmienić końcowkę t. 2, innymi słowy, 3. palec na początku t. 3 został dopisany w momencie, gdy nuta ta była uderzana, a nie przetrzymana. Dlatego w tekście głównym proponujemy przesunięcie tej cyfry do t. 2, co zostało uwzględnione w sąsiedniej uwadze. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Autentyczne korekty Wf |
|||||||
|
t. 3-6
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
Zastosowana przez Chopina w t. 1-3 i 5-6 notacja nut es jako półnut, mimo iż formalnie niepoprawna w przypadku tych, które występują w 2. połowie każdego z tych taktów, wydaje się zupełnie zrozumiała i nie była kwestionowana. Jednak w t. 3 i 6 druga półnuta oznacza zatrzymanie es także w 1. połowie t. 4 i 7, opartej na akordzie B7. Tego typu zmieszanie harmonii raczej nie mogło tu być celem Chopina. W A widać, że półnuty były dopisywane i przypuszczalnie kompozytor mechanicznie powielił zapis, nie uwzględniając odmiennej sytuacji harmonicznej. Z tego względu w tekście głównym proponujemy skrócenie ostatniego es w t. 3 i 6 do wartości ćwierćnuty. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek |
