|
|
|
|
|
|
Seksta w Wn (→Wf→Wa) jest niemal na pewno wynikiem błędnego odczytania A: sztycharz Wn1 pomyłkowo wziął za nutę B charakterystyczny „haczyk", wynikający z szybkiego przenoszenia pióra w inne miejsce (napisana w pierwszym odruchu laseczka ósemki ges kończyła się właśnie na wysokości B; dopiero później Chopin dociągnął ją do biegnącego niżej wiązania). Tego typu „haczyków” można w A znaleźć setki, szczególnie w pisanej w największym pośpiechu III części Koncertu. Nawet w omawianym takcie drugi wyraźny "haczyk" jest widoczny na dole kasownika przy sąsiednim akordzie, a kilka innych znajduje się na tej samej stronie A, w t. 75. (Takich haczyków można znaleźć bardzo dużo także w innych autografach Chopina, niektóre z nich sprowokowały błędy w wydaniach, por. np. Etiudę As op. 10 nr 10, t. 5.)
Zdaniem redakcji błędna jest także wersja WfS. Trudno sobie bowiem wyobrazić, dlaczego Chopin miałby wykreślić napisaną przez siebie w A nutę, współtworzącą regularny i doskonale brzmiący postęp partii akompaniującej, a pozostawić inną, której nigdy nie napisał, a która postęp ten deformuje. Ktokolwiek skreślił ges w tym miejscu – tak drobny wpis nie daje podstaw do jednoznacznej identyfikacji – najprawdopodobniej pomylił się, skreślając nutę, która właśnie miała być pozostawiona.
W tekście głównym podajemy wersję A, naszym zdaniem jedyną autentyczną.
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Błędy wynikające z poprawek, Błędy Wn, Dopiski WfS
notacja: Wysokość
Powrót do adnotacji