Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 84

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk-tenuto w A

!!!   miniat: nic.                  EZTU

Zwykły łuk w Wn (→WfWa)

EZnieU

..

Zdaniem redakcji łuk w A to przykład łuku-tenuto, spotykanego wielokrotnie w autografach Chopina. W wydaniach przeciągnięty koniec łuku uznano za niedokładny.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Łuki tenuto

t. 84

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

 w A

!!!   miniat: od szesnastki do końca taktu, tylko górna 5-linia, bez łuku.                  EZTU

 w Wn

EZnieU

 w Wf

EZnieU1

 w Wa

EZnieU2

..

Znak , w A dotyczący dwóch ostatnich oktaw tej frazy, w wydaniach ulegał postępującej deformacji, tak iż w Wa sugeruje crescendo przez całą 2. połowę taktu. W tekście głównym zachowujemy pisownię A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa

t. 85-86

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

2 łuki w A

!!!   miniat: t. 85, tylko górna 5-linia.                EZTU

3 łuki w Wn1 (→WfWa)

2 x pół taktu 85 + od ćwierćnuty do półnuty 86

Inne 3 łuki w Wn2

85: EZTU + 2 oktawy na 4. mierze;   86 = war. 22

..

Dwa łuki A, definiujące frazowanie tych dwu taktów, zastąpiono w Wn1 (→WfWa) trzema łukami dzielącymi frazę na pół- i całotakowe odcinki, co tylko częściowo naprawiono w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 85

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Przednutka i arpeggio w A

!!!   miniat: ta oktawa z ozdobnikami, tylko górna 5-linia.       EZnieU

Przednutka w Wn1

EZnieU1 bez łuczka

Podwójna przednutka w Wf (→Wa)

EZTU

Łuk i przednutka w Wn2

EZnieU1

..

Obie autentyczne pisownie ozdobnika – A i Wf (→Wa) – oznaczają to samo wykonanie. Błąd Wn1 miał źródło w nierozpoznaniu znaku arpeggia w pionowym łuku, który w tym okresie życia Chopina coraz częściej zastępował w jego autografach dokładniej zapisane znaki w formie wężyka. Sposób, w jaki dodano łuk w Wn2, sprawił, że właściwy sens notacji Chopinowskiej nadal nie został w tym wydaniu przekazany.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 86

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Kreski i kropki w A i Wn2

!!!   miniat: nic.          TGTU

Tylko kropki w Wn1 (→WfWa)

..

Tak jak w anlogicznym t. 18, w Wn1 (→WfWa) pominięto kreseczki tenuto nad trzema oktawami.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn