mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Ozdobniki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Ozdobniki

t. 63

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

Zachowujemy wpisane w A podwójne bemole nad znakami , mimo że nie są one formalnie konieczne. W Wn1 (→Wf→Wa) nie uwzględniono ich. Ponadto we wszystkich wydaniach pominięto wężyki po znakach , a w Wn1 (→Wf→Wa) także sam znak  w partii l.r. (ten ostatni znak jest zresztą niewidoczny w A, w którym jego obecność wynika jednak w sposób niebudzący wątpliwości z wpisanego wężyka i ).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 77

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Arpeggio 3 dolne nuty w A (→Wn)

!!!   miniat: ten akord, tylko górna 5-linia.         TGTU

Arpeggio 4 nuty w Wf

Wężyk przed całym akordem

Arpeggio 3 górne nuty w Wa

tylko akord z laseczką w górę
..

W tekście głównym zachowujemy zasięg wężyka arpeggio widoczny w A i potwierdzony odczytaniem go przez Wn. Dłuższy znak w Wf nie wydaje się być wprawdzie korygowany w druku, wersję tę można jednak uważać za równorzędną – pisząc wężyk w A, Chopin mógł nie zauważyć, że w górnej części  znaku zabrakło mu chwilowo atramentu. Natomiast umiejscowienie arpeggia w Wa jest z pewnością dowolne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności Wa

t. 85

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Przednutka i arpeggio w A

!!!   miniat: ta oktawa z ozdobnikami, tylko górna 5-linia.       EZnieU

Przednutka w Wn1

EZnieU1 bez łuczka

Podwójna przednutka w Wf (→Wa)

EZTU

Łuk i przednutka w Wn2

EZnieU1
..

Obie autentyczne pisownie ozdobnika – A i Wf (→Wa) – oznaczają to samo wykonanie. Błąd Wn1 miał źródło w nierozpoznaniu znaku arpeggia w pionowym łuku, który w tym okresie życia Chopina coraz częściej zastępował w jego autografach dokładniej zapisane znaki w formie wężyka. Sposób, w jaki dodano łuk w Wn2, sprawił, że właściwy sens notacji Chopinowskiej nadal nie został w tym wydaniu przekazany.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf