t. 84
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Zdaniem redakcji łuk w A to przykład łuku-tenuto, spotykanego wielokrotnie w autografach Chopina. W wydaniach przeciągnięty koniec łuku uznano za niedokładny. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Łuki tenuto |
|||||||||||||
t. 84
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Znak , w A dotyczący dwóch ostatnich oktaw tej frazy, w wydaniach ulegał postępującej deformacji, tak iż w Wa sugeruje crescendo przez całą 2. połowę taktu. W tekście głównym zachowujemy pisownię A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa |
|||||||||||||
t. 85-86
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Dwa łuki A, definiujące frazowanie tych dwu taktów, zastąpiono w Wn1 (→Wf→Wa) trzema łukami dzielącymi frazę na pół- i całotakowe odcinki, co tylko częściowo naprawiono w Wn2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
|||||||||||||
t. 85
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Obie autentyczne pisownie ozdobnika – A i Wf (→Wa) – oznaczają to samo wykonanie. Błąd Wn1 miał źródło w nierozpoznaniu znaku arpeggia w pionowym łuku, który w tym okresie życia Chopina coraz częściej zastępował w jego autografach dokładniej zapisane znaki w formie wężyka. Sposób, w jaki dodano łuk w Wn2, sprawił, że właściwy sens notacji Chopinowskiej nadal nie został w tym wydaniu przekazany. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||||
t. 86
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn |