mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 89

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

2 łuki w A

!!!   miniat: nic.               TGTU

1 łuk w Wn (→Wf→Wa)

od 2. do 8. ósemki
..

W tekście głównym podajemy łuki, które Chopin zapisał w A, ale łuk Wn (→Wf→Wa) można traktować jako równorzędny wariant:

  • w podobnych figurach w t. 7-8 i analog. Chopin z reguły stawiał jeden łuk;
  • łuk wydań mógł być dodany przez Chopina w korekcie Wn1, np. gdy sztycharz początkowo w ogóle pominął łuki w tym miejscu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 89

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

 cały takt w A

!!!   miniat: nic.                      TGTU

 pół taktu w Wn (→Wf→Wa)

2. połowa taktu
..

Krótsze widełki  w wydaniach to najprawdopo­dob­niej wynik niedokładności sztycharza Wn1, który chcąc uniknąć kłopotów z wpasowaniem tak długiego znaku, mógł uznać wcześniejsze jego rozpoczęcie za niepotrzebne wobec słownej wskazówki crescendo.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 89-90

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Ciągły łuk w A

!!!   miniat: nic.            TGTU (łuk 89 i "pół" łuku 90)

2 łuki w Wn (→Wf→Wa)

do ostatniej szesnastki 89 i od pierwszej 90
..

Przerwanie łuku w wydaniach to z pewnością przykład maniery sztycharza Wn1, który unikał długich łuków i dopasowywał je do struktur metrycznych, w tym wypadku taktów – patrz też t. 90-91.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 89

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W tekście głównym dodajemy bemole ostrzegawcze przed des1 i b1, a pomijamy bemole przed b2 i des3, występujące w źródłach na ostatniej mierze taktu.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Znaki ostrzegawcze

t. 90-91

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk do t. 91 w A

!!!   miniat: nic.                 2. pół łuku TGTU

Krótszy łuk w Wn (→Wf→Wa)

do końca t. 90 (nad akcentem)
..

Skrócenie łuku w Wn (→Wf→Wa) – wbrew jednoznacznej pisowni A – to z pewnością wynik niestaranności sztycharza Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn