Wn2 - Drugie wydanie niemieckie


Wydawca: Breitkopf & Härtel
Data: ca 1868
Numer wydawniczy: 5654
Tytuł: Second Concerto
Dedykacja: Madame la Comtesse Delphine Potocka née de Komar

Wn2 tekst Wn1 poddano gruntownej rewizji, przeważnie w porównaniu z A (wersje A przywrócono w kilku miejscach nawet tam, gdzie zmian w Wn1 dokonał prawdopodobnie Chopin, np. w t. 157224, 335). Zmiany objęły tekst wysokościowy i rytmiczny, a przede wszystkim oznaczenia dynamiczne i artykulacyjne, w tym łukowanie. Poniżej zebrano przykłady opisanych adiustacji z podziałem na grupy.

Wysokość lub rytm:
  • poprawiono kilka wyraźnych usterek wymienionych w charakterystyce Wn1 – t. 46142 i 272, 143, 187, 299-300;
  • odwrócono kilka wymienionych w charakterystyce Wn1 zmian niepewnej autentyczności – t. 98, 280, 283, 336;
  • zmieniono ces1 na des1 w t. 220 (nieoczywista poprawka błędu A),
  • uzupełniono c2 w akordach w t. 266.
Łukowanie:
Inne znaki:
  • dodano  w t. 12 (usuwając zarazem łuk),
  • przesunięto  w t. 60,
  • dodano znak  w t. 71, 121 i 283,
  • dodano akcenty w t. 151 i 153,
  • dodano kropki staccato w t. 162, a usunięto w t. 163,
  • dodano kropkę staccato i akcent w t. 174,
  • dodano kropkę staccato, a usunięto akcent na początku t. 219,
  • dodano akcenty w t. 238 w t. 239,
  • dodano kropki staccato w t. 289.
Tam, gdzie ze względu na podobieństwo rytmiczno-fakturalne partii obu rąk Chopin oznaczył artykulację tylko w pr.r. (najczęściej kropki staccato lub łuki), w Wn2 z reguły uzupełniano znaki artykulacyjne w l.r., np.:

Jeśli w Wn1 łuki w partiach obu rąk różniły się, w Wn2 ujednolicano je, np. w t. 227-228, 255-256.

Przeprowadzono adiustację znaków chromatycznych, uzupełniając pominięte znaki, np. w t. 99-100139, 152-153, 154-158, 180, 241-242 i dodając znaki ostrzegawcze, np. w t. 115, 143 (prawdopodobnie błędnie), 316. Usunięto także niektóre nieuzasadnione znaki, np. w t. 19, 51, 145, 225.

Mimo bardzo drobiazgowej adiustacji pewne błędy pozostały niezauważone, np.:

  • złożenie pierwszego Tutti czcionką normalnej wielkości,
  • błędne akordy l.r. na końcu t. 29,
  • tercja c-e zamiast e-g w t. 84,
  • brak przenośnika oktawowego na początku t. 181.
  • f3 zamiast f2 na początku t. 211,
  • g1 zamiast g2 w t. 249,

Zredagowane po śmierci Chopina, Wn2 nie ma wpływu na ustalenie tekstu. Istnieją egzemplarze Wn2 różniące się cenami na okładce.

Widoczne w prezentowanym egzemplarzu niezbyt liczne, ołówkowe dopiski nie mają wartości źródłowej.

Oryginał w: Biblioteka Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina, Warszawa
Sygnatura: 2334/n