Wf
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 215-216

Łuki A (→Wn1)

!!!   miniat: ostatnia szesnastka 215 + ćwierćnuta i szesnastka 216, tylko górna 5-linia, ale pr.r. przeniesiona na górną (w kluczu wiolinowym), bez napisu.           TGTU (łuk 214-215 do kontynuacji, jego dokończenie 216 i pół następnego łuku w wersji EZTU).

Łuki Wf (→Wa)

pierwszy tylko do końca 215 + pół tego 216-217 w wersji EZTU

Łuki Wn2

pierwszy jak war. 22 + pół EZnieU

Skrócenie łuku na końcu t. 215 to wynik niedokładnego odczytania Wn1 przez sztycharza Wf (→Wa). Co ciekawe, adiustator Wn2 nie tylko wprowadził podobną zmianę, ale przesunął również początek następnego łuku, przypuszczalnie uważając tego rodzaju ukryte zbiegnięcie się łuków za nielogiczne, a co za tym idzie – pomyłkowe.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.