mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 118

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Ciągły łuk w A

!!!   miniat: 1. połowa t. 118, tylko górna 5-linia, ciągły łuk obniżyć.                         Tu EZTU = prawy koniec łuku

Łuki rozdzielone w Wn (→Wf→Wa)

EZnieU = prawy koniec pierwszego i cały drugi
..

W tym wypadku zmiana łukowania wprowadzona w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2) może pochodzić od Chopina. Wskazują na to:

  • intensywne korekty łuków w Wn1 w następnej linijce (t. 119-121);
  • nietypowe dla maniery sztycharza Wn1 miejsce podziału łuku (nie na kresce taktowej czy w połowie taktu);
  • widoczna w A poprawka na początku t. 117 – łuk z poprzedniego taktu pierwotnie dochodził do szesnastki e1. Sugeruje to, że Chopin rozważał rozpoczęcie nowego łuku od 2. ćwierćnuty taktu (wraz z nowym akordem l.r.), a więc właśnie tak, jak to widzimy w Wn1 w t. 118.

Z drugiej strony, wyraźne i niepoprawione błędy w odtworzeniu łuków w poprzedzających to miejsce t. 115-117 nakazują ostrożność w ocenie łukowania Wn1. Z tego względu w tekście głównym podajemy niewątpliwie autentyczny łuk A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Autentyczne korekty Wn

t. 118

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Palcowanie wpisane do WfD

Bez palcowania lekcyjnego
..

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD

t. 119-122

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Interpretacja łukowania A w tych taktach, wsparta notacją rytmiczną (wydzielone szesnastki w t. 120 i półnuty w t. 121-122), nie budzi wątpliwości. Jednak przy próbie dosłownego odczytania samych łuków mogą one wydawać się mylące – obie wydzielone szesnastki w t. 120 zdają się być równocześnie ostatnimi i pierwszymi nutami kolejnych łuków, a zjawisko to występuje jeszcze wyraźniej w t. 121-122. Wprawdzie w Wn1 łuki odtworzono prawidłowo, zgodnie z sensem muzycznym, ale jest to już efekt intensywnych korekt – w całej linijce Wn1, obejmującej t. 119-121, widoczne są bowiem ślady korygowania łuków, i to prawdopodobnie więcej niż raz (w t. 120 ślady wskazują na usunięcie dwóch łuków o różnych, lecz częściowo się pokrywających zakresach). Dwie fazy korekt, z których pierwsza nie dała zadowalającego efektu mogą sugerować, że Chopin w pierwszej fazie, widząc ogromną liczbę błędów, nakazał przeprowadzenie korekty na podstawie A, a dopiero w drugiej fazie osobiście oznaczył pozostałe jeszcze, istotne nieścisłości.
Ślady te były zapewne jednym z powodów, dla których przygotowując Wn1a zdecydowano się na ponowne wysztychowanie całej dolnej części strony (więcej niż pół). Przeróbka objęła t. 119-127 i najniżej położone elementy t. 116-118, np. łuk przetrzymujący es w t. 117-118. Mimo dużego zakresu pracy, nie popełniono żadnych błędów, co zdarzało się w innych podobnych przypadkach – patrz charakterystyka Wn1.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Korekty łuków Koncertu f w Wn1

t. 119-120

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

fes w źródłach, odczyt dosłowny

f, interpretacja kontekstowa proponowana przez redakcję
..

Przed 4. szesnastką 2. połowy t. 119 w źródłach nie ma znaku chromatycznego, co oznacza, że należałoby ją czytać jako fes3. Podobnie w następnym takcie odpowiednia nuta odczytana dosłownie brzmi fes2. Co więcej, nad omawianą nutą w t. 119 Chopin dopisał palcowanie w WfD i nie zakwestionował jej brzmienia. Mimo to, przeoczenie kasowników przywracających f3(2) wydaje się bardzo prawdopodobne:

  • poprzedzające fes wchodzi w skład fragmentu gamy chromatycznej i zapewne zarówno Chopin, jak i uczennica traktowali je nie jako oddzielną alterację, lecz jako część pochodu chromatycznego od f do c.
  • dochodząc do omawianych nut, i piszący A Chopin, i grająca na lekcji uczennica zapewne myśleli już o ostatniej ćwierćnucie taktu z jej niewątpliwym czterodźwiękiem zmniejszonym, zawierającym f, a nie fes.

Biorąc pod uwagę powyższe, w tekście głównym dodajemy przed tymi nutami kasowniki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A

t. 119

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Palcowanie wpisane do WfD

!!!   miniat: nic.               TGTU

Bez palcowania lekcyjnego
..

Palcowanie zostało wpisane najprawdopodobniej przez Chopina i pogrubione przez uczennicę, a zarazem właścicielkę egzemplarza, pannę O'Meara (później Dubois).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD