Łuki
- « Poprzednia
- 1
- …
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- …
- 44
- Następna »
t. 283-284
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Tak jak w t. 135-136, umiejscowienie i zakres łuku A nie są jasne – można go wiązać zarówno z ósemkami górnego głosu, jak i z ćwierćnutą dolnego. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A |
||||||
t. 284
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W tekście głównym podajemy wersję A, w którym Chopin zdecydowanym pociągnięciem pióra oznaczył zakończenie łuku na ćwierćnucie es2. Wersja Wn (→Wf→Wa), prawdopodobnie korygowana przez Chopina, może być traktowana jako równorzędna. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Niedokładne łuki A , Autentyczne korekty Wn |
||||||
t. 284-285
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Wcześniejsze rozpoczęcie łuku w wydaniach może być wynikiem Chopinowskiej korekty Wn1. Nie mając jednak co do tego pewności, w tekście głównym podajemy wersję A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wn |
||||||
t. 288
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Połączenie łuków nad pauzą w t. 288, jak to zrobiono w Wn1 (→Wf→Wa), można w tym wypadku uznać za usprawiedliwione – łuki w A wyglądają jak niedokładnie napisany jeden łuk. W Wn2 rękopis odczytano prawidłowo. W samym A nie jest natomiast jasne łukowanie połączenia taktów, które są zapisane na sąsiednich stronach. Łuk w t. 288 sugeruje kontynuację, czego wcale nie wyklucza łuk w t. 289. Jednak rozpatrywany osobno, drugi łuk wydaje się być typowym łukiem łączącym przednutkę ze skojarzoną z nią szesnastką, toteż taką interpretację uważamy za bardziej prawdopodobną i przyjmujemy jako tekst A i tekst główny. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn |
||||||
t. 289
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Zastąpienie trzech dwunutowych łuków A przez całotaktowy łuk w Wn1 trudno zakwalifikować jako błąd czy efekt rutynowego podejścia sztycharza. Nie wydaje się to też być korektą, rozumianą jako zmiana łukowania A. Zdaniem redakcji, prawdopodobna jest następująca hipoteza – początkowo sztycharz wydrukował ten takt w ogóle bez łuków (pominął także wszystkie kropki staccato), co być może Chopin skorygował, dodając jeden łuk. W tekście głównym podajemy łuki A, których autentyczność jest niepodważalna. Wprowadzono je także w Wn2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- …
- 44
- Następna »