Wf1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 284

Łuk do es2 w A

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.         EZTU

Łuk do e2 w Wn (→WfWa)

EZnieU

A zawiera dwie końcówki łuku w t. 284 – dłuższą, do e2, napisaną delikatną kreską, i zapisaną zdecydowanym ruchem krótszą, do ćwierćnuty es2. Jako tekst A przyjmujemy narzucającą się interpretację, w której krótszy łuk jest wynikiem poprawki z dłuższego. W Wn1 (→WfWa, →Wn2) albo zinterpretowano to inaczej, albo łuk był korygowany w druku, zapewne przez Chopina. Za tą drugą możliwością przemawia ślad poprawki w początkowej części tego łuku (w t. 283) – łuk był tam przedłużany w stronę następnego taktu, co wydaje się implikować prawidłowość jego zakończenia.

Następny łuk rozpoczyna się w A wyraźnie od początku t. 285, co jako odpowiadające preferencjom sztycharza Wn1 powinno zostać odtworzone w wydaniach. Wcześniejsze rozpoczęcie tego łuku może więc sugerować korektę Chopina, tym bardziej, że łączny efekt zmian łuków w Wn1 raczej szczęśliwie rozwiązuje problem styku omawianych fraz, łącząc przejściową ósemkę e2 z obiema.

Redakcja uważa zatem obie wersje za równorzędne, w tekście głównym podając wersję A, której autentyczność jest mimo drobnych wątpliwości interpretacyjnych niepodważalna.

Porównaj to miejsce w źródłach »

Patrz t. 40

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładne łuki A, Autentyczne korekty Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.