mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 268-269

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk do g w A (odczyt dosłowny)

!!!   miniat: 2 ostatnie ósemki 268 + ćwierćnuta 269.            prawy koniec łuku nad pr.r. ale tylko do g.

Łuk do f w A, interpretacja kontekstowa

TGTU

Łuki tylko w t. 268 w Wn (→Wf)

war. 11 + analogicznie l.r.

Łuki do t. 269 w Wa

pr.r. TGTU, lewa analogicznie
..

Odczytany dosłownie łuk A kończy się jeszcze w t. 268. Zdaniem redakcji, zapis nie wyklucza jednak intencji doprowadzenia go do ostatniej nuty frazy w następnym takcie. Interpretację tę, zgodną z budową frazy, proponujemy w tekście głównym. Zdublowanie w wydaniach łuków w partii l.r. – patrz uwaga do t. 267.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 268-269

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk A

!!!   miniat: motyw 268 + pół t. 269, tylko górna 5-linia, bez napisów i dolnych łuków.               TGTU (cały łuk pr.r.)

Łuki Wn (→Wf→Wa)

EZnieU (2 zachodzące łuki)
..

Zamiana ciągłego łuku A na zachodzące łuki w wydaniach może być, zdaniem redakcji, efektem korekty pierwotnego, niedokładnego łukowania Wn1 – Chopin mógł np. dodać pierwszy łuk, jeśli początkowo wydrukowano tylko drugi. W takiej sytuacji łuki Wn (→Wf→Wa) można by uważać za równorzędny wariant pisowni. W tekście głównym pozostawiamy jednak niewątpliwie autentyczną wersję A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 269-271

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez łuku w A

!!!   miniat: t. 269-270, tylko górna 5-linia, bez górnego łuku.          Tu pusta klisza 

Łuk w t. 269 w Wn (→Wf)

pod 3 tercjami

2 łuki w Wa

ten co war. 22 + drugi od 4 w t. 270 do 3 w t. 271

Łuk w t. 269-271 proponowany przez redakcję
..

Brak w A łuku l.r. trzeba uznać za niedokładność zapisu. Chopin być może chciał dodać łuk w Wn1, ale wydrukowano tylko jego fragment w t. 269 – łuk sugeruje kontynuację, ale w t. 270, na nowej linii, dalszego ciągu nie ma. Zarówno w Wf (→Wa), jak i w Wn2 zinterpretowano ten łuk jako obejmujący jedynie trzy ćwierćnuty t. 269. Ponadto w Wa dodano jeszcze dowolny łuk od ostatniej ćwierćnuty t. 270 do trzeciej tercji t. 271. W tekście głównym proponujemy łuk analogiczny do t. 1-3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 271-272

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk A

!!!   miniat: t. 271 i 1. ćwierćnuta 272, tylko górna 5-linia, bez wideł, górnego łuku i napisu.              EZTU

Łuki w Wn1

EZnieU (2 łuki)

Łuki w Wf

EZnieU1 (1. łuk) + EZnieU (drugi)

Łuki w Wa

EZnieU2 (1. łuk) + EZnieU (drugi)

Łuki w Wn2

EZnieU3 (1. łuk) + EZnieU (drugi)
..

Nad partią pr.r. (w częśći wydań pod), oprócz górne­go, kilkutaktowego łuku, żródła mają jeszcze jeden lub dwa dodatkowe łuki o różnym zasięgu. Zdaniem redakcji, autentyczny jest najprawdopodobniej tylko łuk A, który tym samym podajemy w tekście głów­nym. Brak widocznych śladów poprawek łuków w Wn1 czyni bowiem ewentualną Chopinowską korektę mało prawdopodobną, a dalsze drobne zmiany zakre­su pierwszego łuku, mające charakter niedokładności (Wf) lub adiustacji (Wa i Wn2) i nie wpływające pra­ktycznie na wykonanie, nie mogą być autentyczne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 274

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk górnego głosu w A i Wn2

!!!   miniat: to co pod łukiem, tylko górna 5-linia.             TGTU

Łuk dolnego głosu w Wn1

EZnieU

Oba łuki w Wf (→Wa)
..

Łuk dolnego głosu, pojawiający się w Wn zamiast wpisanego w A łuku górnego głosu, to prawdopodobnie pomyłka, choć dodania go przez Chopina nie można całkiem wykluczyć (np. jeśli w egzemplarzu korektowym nie było tu żadnego łuku, Chopin mógł dopisać dwa, a sztycharz dodać tylko dolny). W każdym razie w korekcie Wf (→Wa) Chopin przywrócił górny łuk, nie usuwając dolnego, tak iż obok wersji A również wersję Wf z dwoma łukami można uważać za autentyczną. W tekście głównym podajemy tekst A, gdyż autentyczność dolnego łuku nie jest tak niepodważalna, jak górnego, a poza tym górny łuk domyślnie obowiązuje całą partię pr.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf