Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Łuki

t. 214-215

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez łuków w A

!!!   miniat: nic.         Tu pusta klisza (TGTU)

3 łuki w Wn1 (→WfWa)

EZnieU i 2 dalsze górą (3 grupy szesnastek + 2 grupy)

Łuk Wn2

górą nad l.r. cały pasaż w tej linijce (od Fes do H) = EZnieU1

..

Trudno sobie wyobrazić, by korygując Wn1 Chopin mógł dodać łuki l.r. w tej postaci – albo dopisany łuk, analogiczny do łuku pr.r. (por. łuk Wn2), został odtworzony w uproszczony sposób (w Wn1 unikano łuków długich i wymagających precyzyjnego dopasowania), albo jest to po prostu dodatek adiustacji. Ponieważ w takim kontekście łuk nad pr.r. obowiązuje także w lewej, w tekście głównym pozostawiamy notację A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 215-216

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuki A (→Wn1)

!!!   miniat: ostatnia szesnastka 215 + ćwierćnuta i szesnastka 216, tylko górna 5-linia, ale pr.r. przeniesiona na górną (w kluczu wiolinowym), bez napisu.           TGTU (łuk 214-215 do kontynuacji, jego dokończenie 216 i pół następnego łuku w wersji EZTU).

Łuki Wf (→Wa)

pierwszy tylko do końca 215 + pół tego 216-217 w wersji EZTU

Łuki Wn2

pierwszy jak war. 22 + pół EZnieU

..

Skrócenie łuku na końcu t. 215 to wynik niedokładnego odczytania Wn1 przez sztycharza Wf (→Wa). Co ciekawe, adiustator Wn2 nie tylko wprowadził podobną zmianę, ale przesunął również początek następnego łuku, przypuszczalnie uważając tego rodzaju ukryte zbiegnięcie się łuków za nielogiczne, a co za tym idzie – pomyłkowe.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 216-217

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Koniec łuku w A, interpretacja kontekstowa

Koniec łuku w Wn (→WfWa)

EZnieU

..

Łuk A zapisany jest niedokładnie – jego końcowa część zawiera półtoracentymetrową lukę, wynikłą z przerwy w dopływie atramentu, a w t. 217 (na nowej stronie) nie ma dokończenia tego łuku. W tej sytuacji błędne odczytanie łuku w wydaniach było praktycznie przesądzone.

W niektórych nakładach Wn1a łuk w t. 216 został przedłużony, tak iż sugeruje kontynuację. Wydaje się to być efektem przypadkowym, gdyż dokończenia łuku w t. 217 nie dodano.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 217

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk od 1. ósemki w A i Wn2

!!!   miniat: nic.           TGTU

Łuk od 2. ósemki w Wn1 (→WfWa)

..

Późniejsze rozpoczęcie łuku w większości wydań to skutek niedokładności sztycharza Wn1 (→WfWa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 217

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Początek łuku w A, interpretacja kontekstowa

Początek łuku w Wn (→WfWa)

TGTU

..

Początek łuku A jest bez wątpienia niedokładny, nie jest jednak jasne, od której nuty miał się w zamyśle Chopina zaczynać – od 2. szesnastki f1, od przetrzymanej szesnastki es1, czy może nawet od ćwierćnuty es1, jak to zinterpretowano w Wn (→WfWa). Jako tekst A przyjmujemy drugą z tych możliwości ze względu na nieco podobną sytuację w poprzednim takcie. Nie mając pewności, jak należy odczytać A, w tekście głównym podajemy niebudzącą zastrzeżeń pisownię wydań (równoważną przyjętej przez nas dla A).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn