A
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 214-215

Bez łuków w A

!!!   miniat: nic.         Tu pusta klisza (TGTU)

3 łuki w Wn1 (→WfWa)

EZnieU i 2 dalsze górą (3 grupy szesnastek + 2 grupy)

Łuk Wn2

górą nad l.r. cały pasaż w tej linijce (od Fes do H) = EZnieU1

Trudno sobie wyobrazić, by korygując Wn1 Chopin mógł dodać łuki l.r. w tej postaci – albo dopisany łuk, analogiczny do łuku pr.r. (por. łuk Wn2), został odtworzony w uproszczony sposób (w Wn1 unikano łuków długich i wymagających precyzyjnego dopasowania), albo jest to po prostu dodatek adiustacji. Ponieważ w takim kontekście łuk nad pr.r. obowiązuje także w lewej, w tekście głównym pozostawiamy notację A.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.