Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Łuki

t. 205-207

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

Bez łuku w Wn1 (→WfWa1)

Łuk w Wa2 (→Wa3)

cały t. 206, od es2 do f1

..

W t. 205-206, kończących stronę A, łuk poprowa­dzo­ny jest tylko nad pr.r. Jednak na nowej stronie, w t. 207 dokończenie łuku wpisane jest w partiach obu rąk. Może to być tylko nieznacząca pomyłka, ale zdaniem redakcji wpisanie łuku także w l.r. dowodzi przekonania Chopina, że w poprzednich taktach wpisał łuki dla obu rąk. Być może na tej podstawie dodano łuk w Wn2 – nie ma go w Wn1 (→WfWa1). Łuk dodany tylko w t. 206 w Wa2 (→Wa3) jest najzupełniej dowolną adiustacją.
Patrz też t. 212-213.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 206-207

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Podział łuku w A i Wn2

!!!   miniat: 2 ostatnie ósemki 206 i pół t. 207, tylko górna 5-linia, bez wideł.                TGTU = cały pierwszy łuk (205-207) i pół drugiego (podzielić mniej więcej nad laską ósemki z kropką)

Podział łuku w Wn1 (→WfWa)

łuk do f2 w t. 206 i od początku t. 207

..

Przesunięcie momentu podziału łuków to typowa niedokładność Wn1 (→WfWa), poprawiona w Wn2. Podobnie takt dalej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 207-208

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

2. łuk od połowy taktu w A

!!!   miniat: ostatnia szesnastka 207 i trzy ćwierćnuty 208, tylko górna 5-linia, bez wideł i dolnego łuku.           TGTU = prawy koniec łuku 207 i górny łuk 208

2. łuk od półnuty w Wn

1. łuk (prawy koniec) do szesnastki; drugi od prawej strony laski półnuty do kontynuacji (EZnieU)

Łuki zbiegające się w Wf

1. łuk (prawy koniec) do półnuty, ale nie nad nią, z lewej strony laski; 2. EZnieU

Jeden łuk w Wa

Prawy koniec tego z 207 do kontynuacji (wyciąć z EZnieU1)

..

Czytelne i spójne łukowanie A jest z pewnością jedynym autentycznym. Sztycharz Wn1 początkowo zastąpił łuki Chopinowskie całotaktowymi (tak jak takt wcześniej), dopiero w korekcie prawy koniec łuku rozpoczynającego się w t. 208, dociągnięto do t. 209. Łuk w t. 207 jest przy tym na tyle niedokładny, że w Wf poprowadzono go dalej, do półnuty w t. 208. W rezultacie, w Wf oba łuki zbiegają się na tym akordzie, co dowolnie zinterpretowano w Wa jako połączenie łuków.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn

t. 208-209

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez łuku w źródłach

!!!   miniat: nic.               Tu pusta klisza 

Łuk proponowany przez redakcję

TGTU na dwóch linijkach

..

W tekście głównym uzupełniamy łuk w partii l.r. Chopin prawdopodobnie uważał łuk nad ćwierćnutami pr.r. za odnoszący się do całego bloku wypełnienia harmonicznego.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 209-211

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez łuku w A (→WnWf)

!!!   miniat: nic.              Tu pusta klisza 

Łuk do końca t. 210 w Wa

jak krótszy łuk w pr.r.

Łuk do t. 211 proponowany przez redakcję

TGTU

..

W tekście głównym uzupełniamy łuk l.r. na wzór zrekonstruowanego łuku A w t. 205-207. W Wa również dodano łuk, wzorując się na – błędnym – łuku pr.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa