Łuki
- « Poprzednia
- 1
- …
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- …
- 44
- Następna »
t. 225
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Łuk A, mimo że kończy się nieco wcześniej, z pewnością ma objąć całą figurację szesnastkową l.r. w tym takcie i tak to odtworzono w Wn2. Podział łuku w Wn1 może być zastosowanym przez sztycharza ułatwieniem (dla uniknięcia długiego łuku o nietypowym kształcie) albo korektą, jeśli początkowo wydrukowany został tylko pierwszy, dolny łuk. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
|||||||||||
t. 226
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Dodatkowe łuki w Wn1 (→Wf→Wa) to zapewne dowolność sztycharza, który uznał ich brak za pomyłkę Chopina. W Wn2 usunięto zarówno łuki dodane w Wn1, jak i te zaczerpnięte z A. Adiustację tę można uznać za uzasadnioną – dolne, krótkie łuki w A mogą byc pozostałością pierwotnej notacji, zastąpionej ostatecznie dłuższymi łukami, obejmującymi dwutaktowe fale szesnastek. W tekście głównym trzymamy się jednak pisowni A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||||||
t. 227-228
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Zarówno wcześniejsze rozpoczęcie łuku w wydaniach, jak i podział łuku w Wn1 to skutek niedokładności typowej dla sztycharza tego wydania. Tę drugą niedokładność poprawiono zarówno w Wf (→Wa), jak i w Wn2. Patrz też uwaga o łukach l.r. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn |
|||||||||||
t. 227-228
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Łuk l.r. sięga w A tylko do końca t. 227 (lub do początku następnego), co można tłumaczyć niedokończeniem (Chopin zapomniał dokończyć łuk) lub zaniechaniem (Chopin zrezygnował z kończenia łuku wobec łuku w pr.r.). Za tą drugą możliwością przemawia to, że aż do t. 240 żaden następny pasaż l.r. nie ma już osobnego łuku. Czy można w tej sytuacji uznać łuki Wn1 (→Wf→Wa) za inspirowane przez Chopina? Być może kompozytor dopisał w korekcie jeden łuk, który sztycharz zrealizował – ułatwiając sobie pracę – jako cztery półtaktowe łuki. W tej sytuacji w tekście głównym proponujemy przedłużenie łuku A do początku t. 229, zgodnie z najbardziej prawdopodobną interpretacją łuku pr.r. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
|||||||||||
t. 228-229
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Łuk A na końcu t. 228 wyraźnie wskazuje na kontynuację do t. 229. Taką wersję przyjmujemy więc w tekście głównym, mimo że w t. 229 (na nowej stronie) nie ma jego dokończenia. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- …
- 44
- Następna »