- « Poprzednia
- 1
- …
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- …
- 158
- Następna »
t. 202
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W A nie jest jasne, jaka jest wartość rytmiczna nuty c2 – można widzieć w niej ćwierćnutę lub przekreśloną przednutkę. Pierwszą możliwość uważamy za bardziej prawdopodobną, gdyż taką wartość ma odpowiednia nuta w partii oboju i klarnetu w Rork. Gdyby uznać c2 za przednutkę, trudno byłoby wytłumaczyć, dlaczego pozostałe nuty pr.r. zapisane są jako dolny głos (z laskami w dół), a ponadto przekreślenie przednutki na ogół jest prowadzone z dołu do góry, a nie z góry na dół. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wf , Niedokładności A |
|||||||||||
t. 203-204
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Brak w A łuku (łuków?) wydzielających solową frazę fagotu wydaje się być niedopatrzeniem Chopina. W Wn1 pojawia się łuk w 2. połowie t. 204, w którym można by upatrywać Chopinowską korektę. Pewne argumenty nakazują jednak traktować ten dodatek z rezerwą – może to być próba interpretacji łuku przetrzymującego es1, którego w Wn1 nie wydrukowano (tak to potraktowano w Wn2, usuwając łuk w 2. połowie taktu, a dodając łuk przetrzymujący). W Wf (→Wa) początek łuku przejętego z Wn1 wydrukowano o ćwierćnutę wcześniej, co również teoretycznie mogłoby pochodzić od Chopina, zwłaszcza że objęty łukiem fragment melodii ma być wykonany pr.r., a łuk niejako oddziela tę część od dolnej pięciolinii (oryginalny układ graficzny nie sugeruje takiego podziału na ręce, gdyż cała ta fraza zapisana jest na dolnej pięciolinii). Ponieważ autentyczność wersji wydań nie jest pewna, w tekście głównym proponujemy łuki wpisane w partii fagotu w Rork, zbliżone do autentycznego frazowania użytego tu motywu (np. w t. 41-42). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn |
|||||||||||
t. 203
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Wf1 ma przed najwyższą nutą akordu. Ten jaskrawy błąd poprawiono w Wf2. Zdaniem redakcji, przyczyną pomyłki mogło być graficzne podobieństwo obu pięciolinii w tym miejscu – ćwierćnuta w górnym głosie na 3. polu i półnuta (-ty) w dolnym (zmiana wartości rytmicznej najwyższej nuty musiała być wprowadzona później). Bemol byłby wówczas powtórzeniem znaku wpisanego – niepotrzebnie – przed es na dolnej pięciolinii. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf |
|||||||||||
t. 203
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W tekście głównym pomijamy niemające uzasadnienia bemole przed ćwierćnutami es i as. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy |
|||||||||||
t. 203-204
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Łuk jest w A zapisany bardzo stanowczo, jednak jego końce nie wiążą się wyraźnie z żadnymi konkretnymi nutami, co daje pole do różnorodnych interpretacji, od do . Jeśli łuk napisany był przed poprawką ostatniej ćwierćnuty t. 203 – wyskrobana ćwierćnuta umieszczona była bardziej na lewo i miała laseczkę skierowaną do góry – to niewątpliwie ta właśnie ćwierćnuta wyznaczała jego początek. Przyjmujemy, że tak właśnie było, a końcówkę interpretujemy quasi-dosłownie jako łuk-tenuto do końca taktu. Dopuszczamy też alternatywną interpretację tego łuku jako kończącego się w t. 205. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- …
- 158
- Następna »