Tekst główny
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 202

Przednutka w A (możliwe odczytanie)

!!!   miniat: pierwszy akord, tylko górna 5-linia.        Tu przednutka przekreślona c2 przed tercją dolnego głosu (EZnieU)

Ćwierćnuta w A (prawdopodobne odczytanie→Wn)

TGTU

Półnuta z kropką w Wf

Cała nuta w Wa

W A nie jest jasne, jaka jest wartość rytmiczna nuty c2 – można widzieć w niej ćwierćnutę lub przekreśloną przednutkę. Pierwszą możliwość uważamy za bardziej prawdopodobną, gdyż taką wartość ma odpowiednia nuta w partii oboju i klarnetu w Rork. Gdyby uznać c2 za przednutkę, trudno byłoby wytłumaczyć, dlaczego pozostałe nuty pr.r. zapisane są jako dolny głos (z laskami w dół), a ponadto przekreślenie przednutki na ogół jest prowadzone z dołu do góry, a nie z góry na dół.
Punktowana półnuta w Wf jest najprawdopodobniej wynikiem adiustacji – zmiany dokonano w momencie, gdy przed tą nutą znajdował się błędny bemol, co Chopin z pewnością by zauważył. Można sobie natomiast wyobrazić adiustatora sprawdzającego poprawność rytmiczną notacji, który nie zastanawiał się nad brzmieniem akordu.
Kolejne przedłużenie tej nuty w Wa jest z pewnością adiustacją wydawcy.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wf, Niedokładności A

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

.