Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 12-13

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

Bez łuku w AI

Łuk od t. 12 w A (interpretacja kontekstowa)

Łuk od t. 13 w Wf (→Wa,Wn1op,Wn1cis)

Łuk od początku t. 12 w Wn2op (→Wn3op) i Wn2cis

..

Na dostępnej fotokopii A łuk w t. 12 zaczyna się od 3. ósemki. Przesuwamy początek o ósemkę wcześniej, analogicznie do t. 10. W Wf (→Wa,Wn1op, Wn1cis) łuk rozpoczyna się – niewątpliwie pomyłkowo – dopiero w t. 13, jednak w t. 140, opartym na zapisie t. 12 w A, łuk Wf rozpoczyna się właśnie od 2. ósemki taktu, co przemawia za przyjętym przez nas rozwiązaniem. W późniejszych Wn początek łuku przeniesiono na początek t. 12, zapewne przez analogię z zapisem t. 140-141 w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 13

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

 w A (prawdopodobna interpretacja) i Wn2cis

!!!   miniat: 2 ostatnie ósemki t. 12 i t. 13, tylko górna 5-linia, bez łuku.           EZTU

 w A, możliwa interpretacja

EZnieU

 w Wf (→WaC,Wn1cis,Wn1opWn2opWn3op)

EZTU bez części po akordzie

 w WaW

EZnieU1

..

Zasięg widełek  zapisanych w A jest niejasny – górne ramię wydaje się być znacznie dłuższe niż dolne. Odpowiedni znak w Wf (→WaC,większość Wn) odpowiada być może zasięgowi dolnego ramienia widełek A. W tekście głównym proponujemy uśredniony zasięg znaku, który prowadzi wówczas do najwyższej nuty melodii; podobnej długości znak ma również – w wyniku adiustacji – Wn2cis. Alternatywnie można brać pod uwagę górne ramię, pisane prawdopodobnie jako pierwsze – takie dłuższe widełki wyznaczają szczyt crescenda praktycznie na początku następnego taktu. Brak kontynuacji znaku t. 13 wynika w WaW niemal na pewno z podziału na systemy – t. 13 rozpoczyna w tym wydaniu nową linię.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności A

t. 17-18

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

 w A (→WfWa,Wn1cis,Wn1opWn2opWn3op)

!!!   miniat: nic.            EZTU

Krótsze  w Wn2cis

EZnieU1

..

Widełki  są w A nieco dłuższe niż w t. 1-2 i 3-4, co odtworzono we wszystkich wydaniach oprócz Wn2cis. W tym ostatnim znaki są wyraźnie krótsze we wszystkich analogicznych taktach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn

t. 20

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

Pedalizacja w A

!!!   miniat: nic.                        EZTU (Ped i *)

Pedalizacja w Wf (→Wa) i Wn2cis

Ped i gwiazdka pod 3 EZnieU

Pedalizacja w Wn1op i Wn1cis

Ped i gwiazdka EZnieU1

Bez pedalizacji w Wn2op (→Wn3op)

..

Brak oznaczeń pedalizacji w tym takcie to zapewne wynik adiustacji Wn2op (→Wn3op), mającej na celu ujednolicenie t. 4 i 20. Jeśli chodzi o umiejscowienie znaku , to tylko wersja A jest autentyczna, pozostałe to najprawdopodobniej wynik rutynowej interpretacji oznaczeń przez sztycharzy lub po prostu niedokładność w odtworzeniu podkładu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 21-22

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

 w A, WaW1 (→WaW2) i Wn2op (→Wn3op)

!!!   miniat: te takty, tylko górna 5-linia, ścieśnione (t. 21 bardziej), bez łuku.                 EZTU

 w Wf (→Wn1op,Wn1cis)

EZnieU

 w WaC i Wn2cis

EZnieU1

..

Widełki  odtworzono w wydaniach niedokładnie – już w Wf (→Wn1op,Wn1cis) znak jest wyraźnie krótszy, co w pozostałych wydaniach podlegało dalszym zniekształceniom lub adiustacjom. Zgodność zakresu znaku w A oraz Wn2op (→Wn3op) i WaW jest wynikiem nałożenia się dowolnych, lecz idących w przeciwnych kierunkach zmian.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa