Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 151

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

W A widać ślady poprawki motywu l.r., który pierwotnie brzmiał: .

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Zmiany linii głównej

t. 152

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

Kasownik podwyższający b1 na h1 został w A (→KG,Wf) wpisany dopiero przed 8. szesnastką; nie ma też  podwyższającego b na h w l.r. Ten drugi znak Chopin dopisał w KG (→Wn), dodano go również w Wf3 i Wa. Notację pr.r. skorygowano w Wa i Wn, przy czym tylko w Wa usunięto niepotrzebny  w 2. połowie taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Autentyczne korekty KG , Niedokładności A

t. 153-154

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuk w A (→Wf) i Wn

Bez łuku w KG, Wa

..

W KG i Wa przeoczono łuk w l.r. Mimo błędu KG, adiustatorzy Wn dopisalil łuk, postępując analogicznie, jak w niebudzących wątpliwości t. 145-146.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 153-155

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Ciągły łuk w A (→KGWn)

Nowy łuk od t. 154 w Wf

Nowy łuk od t. 155 w Wa

..

Podzielone łuki w Wf i Wa to prawdopodobnie niedokładności związane z przejściami na nową linię w A i Wf. Sztycharz Wf przypuszczalnie graficznie odwzorował dwutaktowy łuk na końcu linii, co w A odpowiada t. 153-154, a w Wf – t. 154-155. Łuki Wa to zapewne rezultat mylnej interpretacji łuku zapisanego w A na dwóch liniach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności Wa

t. 154

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

e3-c3 w A (→Wa) i Wf2 (→Wf3)

e2-c2 w KG (→Wn) i Wf1

..

Wskutek mylnej interpretacji zakończenia przenośnika oktawowego dwie pierwsze szesnastki 2. połowy taktu zanotowane są w KG (→Wn) i Wf1 oktawę wyżej – e3-c3 zamiast e2-c2. Błąd został poprawiony w korekcie Wf2 (→Wf3), najprawdopodobniej przez Chopina.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG