mUltimate Chopin

op. 38, Ballada F-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 159-166

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Bez łuku w źródłach

takty 159-166 bez łuku w pr.r.

Łuk proponowany przez redakcję
..

Łuk pr.r. kończy się w A na końcu linii, w t. 158.  Koniec łuku wykracza poza kreskę taktową, sugerując kontynuację w następnych taktach,  zwłaszcza że są one wypełnione figuracją analogiczną do t. 157-158. Brak łuku w t. 159-166 uważamy w tej sytuacji za niedopatrzenie Chopina i w tekście głównym proponujemy uzupełnienie łuku.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 159

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

W KG w wyniku przeoczenia oktawa E1-E w l.r. ma wartość ćwierćnuty. Kropki przedłużające uzupełniono w Wn. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KG

t. 161-164

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuk od 2. oktawy w A (→KG→Wn)

Brak łuku w Wf1

Łuk od 1. oktawy w Wf2 (→Wf3) i Wa
..

W Wf1 przeoczono łuki l.r. w tym i dwóch następnych taktach. W korekcie Wf2 (→Wf3) Chopin uzupełnił łukowanie, obejmując jednym łukiem t. 161-164. Łuk ten w t. 161 rozpoczyna się od początku taktu, wbrew A i podobnym t. 157 i 159. Sugeruje to, że sztycharz mógł błędnie odczytać moment rozpoczęcia łuku wpisanego przez Chopina. Późniejsze rozpoczęcie łuku można więc uważać za równorzędny wariant. Wersja Wa jest – mimo zgodności z Wf2 – najprawdopodobniej niedokładnym odczytaniem A.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 162

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

2 łuki (do t. 163) w A (→KG→Wn)

Bez łuków w Wf1

2 łuki (do t. 164) w Wa

Ciagły łuk w Wf2 (→Wf3)
..

Ciągły, biegnący do półnuty w t. 164, łuk w Wf2 (→Wf3) to z pewnością efekt korekty Chopina, toteż tę wersję podajemy w tekście głównym. Trzeba jednak zaznaczyć, że Chopin nie korygował krótszych łuków A, a tylko inaczej uzupełnił łukowanie przeoczone w Wf1. Wersję A (→KG→Wn) można więc uważać za równorzędny wariant. Wersja Wa może być uważana za alternatywne odczytanie łuków A, który być może jest niedokładny.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 166

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

W KG w wyniku przeoczenia dźwięk E w l.r. ma wartość półnuty. Kropkę przedłużającą uzupełniono w Wn. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności KG