Zagadnienia : Znaki chromatyczne w różnych oktawach
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »
t. 32
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Notacja znaków chromatycznych jest w części źródeł niedokładna, co nie stwarza jednak najmniejszych trudności w odczytaniu zamysłu Chopina. Dotyczy to w największym stopniu AI, ale także w A (→Wf kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Znak chromatyczny poniżej/powyżej nuty |
|||
t. 34
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Brzmienie d2 na początku taktu nie ulega wątpliwości ani w autografach, ani w Wf i Wa2 (→Wa3). Brak w A (→Wf1→Wn,Wa) obniżającego dis1 na d1 na 2. szesnastce t. 34 jest więc oczywistym przeoczeniem Chopina (w rękopisach i pierwszych wydaniach jego utworów znajdujemy setki podobnych niedokładności). Błąd poprawiono jednak tylko w Wf2, gdyż problem niezgodności d2 na początku taktu i dis1 na 2. szesnastce adiustator Wn rozwiązał usuwając sprzed d2. Błędną wersję z dis2 i dis1 wprowadzono – zapewne pod wpływem Wn – także w Wa4. Trzeba jeszcze raz podkreślić, że oba autografy – mimo niedokładnej pisowni – są zupełnie jednoznaczne, jeśli chodzi o użycie w tym takcie akordu h-moll, a nie H-dur, a wersję tę potwierdza następnie zarówno korekta Wf2, jak i egzemplarze lekcyjne, noszące liczne ślady opracowywania Etiudy z Chopinem. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf |
|||
t. 38-40
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
W źródłach brakuje części niezbędnych przygodnych znaków chromatycznych – w pełni poprawny tekst ma tylko Wn4 (→Wn5). Jeśli brać pod uwagę logikę budowy figuracji, to wszystkie te sytuacje można uznać za oczywiste przeoczenia, mimo że w kilku przypadkach stosunki harmoniczne pozwalałyby na uznanie powstałych akordów za możliwe. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
|||
t. 45
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
W obu autografach brakuje niektórych z potrzebnych w tym takcie kasowników, choć te które są, pozwalają odczytać tekst bez żadnych wątpliwości:
Potrzebne znaki dodano w Wf (→Wn,Wa), a w Wn4 (→Wn5) usunięto zbędny na końcu taktu. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A |
|||
t. 46-47
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Notacja znaków chromatycznych nie jest w autografach, zwłaszcza w AI, dokładna. Typowe dla Chopina pominięcia znaków wpisanych równocześnie lub nieco wcześniej przy odpowiednich nutach w innej oktawie, a także przeoczenia odwołań wcześniejszych alteracji nie prowadzą jednak do żadnych nieporozumień, jeśli chodzi o odczytanie zamierzonego tekstu. We wszystkich źródłach występują też znaki o charakterze ostrzegawczym lub przypominającym. Te, które Chopin wpisał w A, uwzględniamy w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »